چرا امریکا خواستار گفتگو با ایران در خصوص موشک‌های بالستیک است ؟

موشک هوا به سطح و سطح به سطح بینا

چرا امریکا خواستار گفتگو با ایران در خصوص موشک‌های بالستیک است ؟

---

امریکا در مذاکرات اخیر با جمهوری اسلامی ایران درباره مسائل هسته‌ای بحث جدیدی را درباره توسعه موشک بالستیک ایران مطرح کرده است که با واکنش تند مقامات ایرانی مواجه شده است.

---

اخیرا  یک مقام امنیتی آمریکا ادعا کرده که ایران تا سال ۲۰۱۵ به موشک‌های بالستیک قاره‌پیما دست پیدا خواهد کرد. این مقام مایکل فلین رئیس آژانس امنیت دفاعی آمریکاست که این ادعا را در جلسه کمیته نیروهای مسلح سنا بیان کرد.

وی  این پیش‌بینی را مبتنی بر اطلاعات بدست آمده از سخنان فرمانده‌ ستاد مشترک‌ آمریکا درباره دستیابی ایران به موشک‌های بالستیک قاره‌پیما دانسته که به نظر او قابل اعتماد است.

حال این سوال مطرح است که چرا با وجود اینکه مذاکرات هسته‌ای ایران با کشورهای ۱+۵ پیشرفت داشته، مقامات امریکایی موضوع جدیدی را دردستور کار مذاکرات با ایران قرار می دهند در حالی که می دانند با مخالفت ایران مواجه خواهند شد. در این خصوص دو دیدگاه و تحلیل وجود دارد که عبارتند از:

رویکرد اول : در این رویکرد که نگاهی امریکایی و اسرائیلی به فعالیت‌های هسته‌ای و نظامی ایران است، ایران در سه حوزه متفاوت اما مکمل پیشرفت‌های مهم و جدی داشته است و امریکا و متحدانش نباید اجازه دهند این حلقه سه گانه تکمیل شود زیرا در این صورت توان بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران به حداکثر رسیده و دیگر امکان تهدید ایران وجود نخواهد داشت. این سه حوزه عبارتند از :

۱-  فعالیت‌های هسته‌ای؛ در حدی که ایران بتواند اورانیوم لازم را برای تولید انرژی هسته‌ای تا درصد لازم غنی سازی کند. این مرحله با غنی سازی ۲۰ درصد با حدود ۱۹ هزار سانتریفیوژ انجام شده است و مسیری که ایران طی کرده غیر قابل بازگشت است. در این وضعیت می توان تنها ایران را واداشت که  داوطلبانه درصد غنی سازی خود را کاهش دهد چنانکه در توافق ژنو ایران متعهد شده بیش از ۵ درصد اورانیوم‌های خود را غنی سازی نکند.

۲ - حوزه تولید و پرتاب موشک‌های بالستیک یا قاره پیما: به نظر کارشناسان مسائل نظامی و استراتژیک امریکا، ایران در حال حاضر توان پرتاب موشک‌هایی با برد ۵ هزار کیلومتر با کلاهک یک تنی را دارد. همان موشکی که تحت نام موشک سجیل ازمایش شده است و در حالی که فاصله ایران تا شرق امریکا حدود ۱۰هزار کیلومتر است، ایران فاصله چندانی با توان حمله موشکی به  امریکا ندارد و اگر بتواند به چنین توانمندی موشکی دست پیدا کند می توان ایران را یک قدرت موشکی تاثیرگذار خواند.

۳ - حوزه ناوبری و هوانوردی: ایران با به دام انداختن پهباد امریکایی به مقامات این کشور نشان داد که در حوزه ناوبری هوایی و هوانوردی نیز به پیشرفت‌های مهمی دست یافته است که با برخورداری از این توان ایران می‌تواند از موشک‌های بالستیک برای حمل کلاهک‌های هسته‌ای با هر هدفی که تمایل داشته باشد استفاده کند.

از نظر استراتژیست‌های امریکایی هر کشوری در سه حوزه مذکور بتواند به توانایی‌هایی دست یابد بالقوه یک قدرت هسته‌ای است که دیگر در نظم جهانی نمی‌توان دیدگاه‌های واشنگتن را با تهدید به آن تحمیل کرد. از این رو به نظر آنها نباید اجازه داد توان ایران در فاز دوم چرخه مذکور یعنی تولید و پرتاب موشک با برد بالای ۱۰هزار کیلومتر تکمیل شود به عبارت دیگر از این منظر نمی‌توان مسائل هسته‌ای و موشکی ایران را از هم تفکیک کرد و باید بطور توام در مذاکره با ایران بررسی شود.

رویکرد دوم : بر اساس این رویکرد، مسائل محل منازعه و اختلاف با ایران نباید محدود به مسائل هسته‌ای بماند و مهمترین سوژه ای که می‌تواند و باید محل گفتگو با ایران باشد پیشرفت‌های نظامی این کشور در ۲۵ سال اخیر و در سال‌های پس از جنگ ایران و عراق است. این دیدگاه در واقع با طرح مسائلی مثل موشک‌های بالستیک دستور کار اینده مذاکرت ایران و غرب را پیشاپیش طرح می‌کند که در زمان مقرر غیر منتظره ننماید و ازسوی ایران بهانه جویی تعبیر نشود.

در باره دیدگاه اول می‌توان گفت این دیدگاه بسیار بدبینانه و دور از واقعیت و برآمده از محافل ضد ایرانی در امریکا و اسراییل است. محافلی که ایران را متهم به تلاش برای دستیابی به  بمب اتمی می‌کنند. طرفداران این رویکرد مذاکره با ایران را با بی فایده و خرید وقت و زمان از جانب ایران برای دستیابی به اهداف خود می‌دانند.

این در حالی است که فعالیت‌های ایران که تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی صورت می‌گیرد، نشان می‌دهد ایران چنین برنامه‌ای را در دستور کار ندارد و برخی مسائل مانند آلودگی بعضی از سانتریفیوژها  نیز مشخص شد که منشا خارجی داشته است و مقامات آژانس آن را تایید کردند. همچنین رهبر عالی ایران بارها تاکید کرده‌اند که ایران نیازی به بمب اتمی ندارد و تلاش برای تولید و استفاده از این سلاح‌های مرگبار از نظر شرع اسلام حرام و غیر مجاز است.

اما درمورد دیدگاه دوم مساله طور دیگری است و ایران قصد پنهان کاری در خصوص موفقیت‌های نظامی و موشکی خود را ندارد و این پیشرفت‌ها را حق خود می‌داند که نمی‌تواند موضوع مطالبه امریکا یا هر کشور دیگری باشد. افکارعمومی در جهان فراموش نکرده است که در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که بسیاری از کشورها از جمله امریکا، شوروی سابق، فرانسه، آلمان، عربستان، کویت و انگلیس به صدام متجاوز کمک‌های مستقیم و غیرمستقیم می‌کردند، ایران برای دفاع از خود تنها و بدون متحد بود و برای تامین تسلیحات دفاعی تکیه گاه اصلی خود را صنایع دفاعی ملی قرار داد. طبیعی است چنین کشوری در دوران صلح باید به پیشرفته ترین و موثر ترین تسلیحات دفاعی مجهز شود تا بتواند از تمامیت ارضی خود دفاع کرده واز بازدارندگی کافی در پیشگیری از تجاوز دیگران برخوردار باشد. این توانایی حداقل انتظار مردم ایران از جمهوری اسلامی ایران است و مساله‌ای نیست که بخواهد پنهان بماند و البته نمی‌تواند موضوع اختلاف با دیگر کشورهای جهان باشد زیرا به حوزه حاکمیت باز می گردد و غیر قابل مناقشه است .

بنابر این می‌توان گفت طرح مسائل مربوط به موشک‌های بالستیک ایران از سوی امریکایی‌ها کاملا هوشمندانه و با اهداف کوتاه و بلند مدت صورت گرفته است. هدف کوتاه مدت پاسخ به مطالبات افراطی‌های امریکایی و صهیونیستی است که مخالف مذاکرات در حال انجام ایران و کشورهای ۵+۱ هستند. هدف بلند مدت نیز تهیه دستور کار مذاکرات آینده با ایران است که بعد از توافق نهایی هسته‌ای احتمالا انجام خواهد شد.

در هر دو صورت بعید است ایران  حاضر باشد در خصوص این حق مسلم دفاعی خود با طرف‌های غربی بویژه امریکا مذاکره کند چنانکه شنیده می‌شود در مذاکرات جاری هسته‌ای نیز ایران خط قرمزهایی دارد که نمی‌تواند محل گفتگو با امریکا باشد مانند درخواست کاهش تعداد سانترفیوژها به زیر ۱۰ هزار و  تعلیق فعالیت‌های پژوهشی و نیروگاه آب سنگین اراک .

باید منتظر بمانیم تا ببینیم در ماه‌های اینده امریکایی‌ها چه مسائل و موضوعاتی را در مذاکره با ایران طرح خواهند کرد.

ا ف/ن ن

کره شمالی در حال افزایش توان موشکی

کره شمالی در حال افزایش توان موشکی

یک سازمان تحقیقاتی آمریکایی در گزارشی اعلام کرد، کره شمالی در توسعه اصلی‌ترین سایت پرتاب ماهواره‌اش که ظاهرا ظرفیت پرتاب راکت‌های بزرگتر را دارد، پیشرفت کرده و تحلیل‌گران خارجی گفتند، پیونگ‌یانگ این اقدام را در راستای توسعه برنامه موشک بالستیک بین قاره‌ای خود انجام داده است.

---

به گزارش مشرق، گزارش این موسسه آمریکایی - کره‌ای در مرکز مطالعات پیشرفته بین‌المللی دانشگاه جان هاپکینز بر اساس داده‌های به دست آمده از تجزیه و تحلیل تصاویر اخیر ماهواره‌ای از پایگاه‌ ماهواره "سوهانه" است.

کره شمالی در سال 2012 میلادی از این پایگاه یک راکت دوربرد را بی‌اعتنا به تحریم‌های سازمان ملل در رابطه با استفاده از تکنولوژی موشک بالستیک به فضا پرتاب کرد. در سال‌های اخیر پیشرفت در تصاویر ماهواره‌ای به سازمان‌های تحقیقاتی غیر دولتی اجازه داده تا عملیات‌های اتمی و پرتاب راکت کره شمالی را نظاره کرده و گزارش‌های به‌روزی درباره آن‌ها تهیه کنند.

این موسسه در وب‌سایت خود نوشت: اگر اقدامات به همین سرعت پیش رود، تغییرات در سایت سوهانه تا مارس یا آوریل سال جاری میلادی تکمیل خواهد شد.

این موسسه افزود، کره شمالی احتمالا نزدیک اتمام تغییر در سایت "تونگ چنگ ری" در نزدیکی مرز غربی کره شمالی با چین است. مهندسان این سایت اقدامات جدیدی را انجام داده‌اند که به این تاسیسات اجازه می‌دهند تا از عهده پرتاب راکت‌های بزرگتر، یعنی 70 درصد بزرگتر از راکت‌های دوربرد "اونها 3" برآیند.

کره شمالی با وجود انتقادهای بین‌المللی و تحریم‌های سازمان ملل متعهد شده تا به ساخت و پرتاب راکت‌های قوی‌تر از "اونها 3" ادامه دهد. کره شمالی می‌گوید که پرتاب این موشک‌ها با هدف صلح‌آمیز قرار دادن ماهواره‌های علمی در مدار صورت می‌گیرد، اما واشنگتن این اقدامات را به عنوان پوششی برای ساخت و توسعه موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای می‌داند که احتمالا یک روز می‌تواند حتی اهدافی را در آمریکای شمالی هدف گیرد.

کره شمالی همچنین روز پنج‌شنبه تهدید کرد که دیدار مجدد خانواده‌های جدا افتاده در پی جنگ دو کره را لغو می‌کند و آمریکا را به پرواز بمب افکن‌های B-52 در یک ماموریت آموزشی بر فراز شبه جزیره کره متهم کرد.

هند مجهز به زیردریایی هسته‌ای بومی و موشک‌های بالستیک قاره‌پیما می‌شود

هند مجهز به زیردریایی هسته‌ای بومی و

موشک‌های بالستیک قاره‌پیما می‌شود

یک مقام ارشد صنایع دفاع هند گفت زیردریایی مجهز به سلاح هسته‌ای و همچنین موشک بالستیک قاره‌پیمای این کشور تا اواخر سال ۲۰۱۴ مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.

---

  به گزارش  فارس به نقل از شینهوا، یک مقام دفاعی هند گفت که دهلی نو تا سال 2015 اولین زیردریایی هسته ای بومی و اولین موشک بالستیک قاره پیمای خود را راه اندازی می‌کند.

«آویناش چاندر» رئیس سازمان توسعه و تحقیقات دفاعی هند گفت: موشک «آگنی-5» با قابلیت حمل کلاهک هسته ای که بیش از 5هزار کیلومتر برد دارد و زیردریایی هسته ای «آریهانت» مجهز به موشکهای حامل کلاهک هسته ای تا سال آینده آماده و قابل استفاده هستند.

وی تاکید کرد که زیردریایی هسته ای در فاز افزایش نیرو(نصب رآکتور هسته ای کوچک) است و تا یکی دو ماه آینده به پایان می‌رسد و در سال جاری مورد آزمایش قرار خواهد گرفت.

وی اضافه کرد؛ آگنی-5 نیز بعد از دو یا سه آزمایش تا اواخر سال 2014 مورد آزمایش نهایی قرار خواهد گرفت.

موشکهای ایرانی توان نابودی سامانه‌های دفاع ضد موشکی را دارند/ فقط ایران و 3 ابرقدرت جهان سیلوهای پرتاب موشک دارند

تحلیل اندیشکده آمریکایی CSIS از توان موشکی ایران:

موشکهای ایرانی توان نابودی سامانه‌های دفاع ضد موشکی را دارند.

 فقط ایران و 3 ابرقدرت جهان سیلوهای پرتاب موشک دارند

---

موشکهای‌ایرانی که از پرتابگرهای‌متحرک استفاده می کنند و دارای سوخت جامد هستند می‌توانند به سرعت آماده پرتاب شده و پس از شلیک نیز به سرعت محل را ترک کنند. همچنین نسل های جدید موشک شهاب 3 به سرهای جنگی خوشه ای مسلح شده‌اند که حاوی 1000 بمب لت است.

---

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، اندیشکده آمریکایی CSIS از جمله مراکز مهم مطالعاتی در آمریکا محسوب می شود که هر ساله در حوزه های مختلفی از جمله مسائل سیاست خارجی ، نظامی و تسلیحات کشتار جمعی گزارشات مختلفی را منتشر می کند. این گزارش که به قلم آنتونی کوردزمن نوشته شده است به تاثیر پیشرفت های هسته ای و موشکی ایران بر توازن نظامی خلیج فارس می پردازد. البته در این گزارش نیز در بسیاری از موارد به ادبیات مشابه با صحبتهای مقامات تندرو و جنگ طلب در کاخ سفید و دولت آمریکا برمی خوریم.

هرچند گزیده این گزارش در رسانه های کشورمان منتشر شده اما نظر به اهمیت برخی تحلیل ها و اعترافات موجود در خصوص تقویت توان موشکی ایران در سالهای اخیر، با توجه به تهدیدات اخیر برخی مسئولان آمریکایی، خواندن آن خالی از لطف نخواهد بود.

در ابتدای این گزارش با عباراتی نظیر ایران به دنبال سلاح اتمی، خطر موشکهای دوربرد ایران و یا احتمال حمله موشکهای هسته ای ایران به خاک آمریکا تلاش شده ادعاهای واهی برخی مقامات غربی و صهیونیستی همچنان زنده و مهم جلوه داده شود.

یکی از اولین نکاتی که در این گزارش توجه خواندنه را به خود جلب می کند بحث عدم اشراف غربی ها به توان نظامی و خصوصا موشکی ایران است. در حوزه های گوناگون مثل پیشرفت برنامه های تحقیقاتی ایران، دقت و قدرت تخریب موشکهای ایرانی، تعداد آنها، سیلوهای زیرزمینی و پرتابگرهای متحرک و در بسیاری دیگر از مولفه ها شاهد این نکته هستیم که طرف غربی نتوانسته است به یک تخمین صحیح از توانایی های ایران دست پیدا کند.

در این گزارش در ابتدا نگاهی به تاریخچه برنامه موشکی ایران شده و از راکتهای ایرانی مثل سری زلزال و شاهین به عنوان اولین گام های ایران در صنعت موشکی یاد شده است.

موشک زلزال

در ادامه این گزارش اینگونه آمده است: ایران در دو دهه اخیر تاکید زیادی را بر روی موشکهای بالستیک به منظور مقابله با تهدید اسراییل و نیروهای ائتلاف در منطقه و همچنین قدرت نمایی در خاورمیانه داشته است. ایران از زمان جنگ خود با عراق در دهه 1980 میلادی برنامه موشکی خود را آغاز کرده و امروزه با داشتن بیش از 1000 فروند موشک که برد آنها بین 90 تا 1200 مایل است دارای بزرگترین زرادخانه موشکی در بین کشورهای منطقه است.

در گزارش سال 2012 وزارت دفاع آمریکا که در این مقاله به آن استناد شده است، این گونه آمده است: تمرینات موشکی در ایران در نقاط مختلف این کشور به صورت معمول ادامه یافته است. ایران کار بر روی ارتقاء موشکهای بالستیک خود خصوصا گونه ای از موشک شهاب 3 با برد 2000 کیلومتر به نام " عاشورا " را ادامه داده است. ایران به غیر از ارتقاء در حوزه کمیت، قدرت تخریب و دقت موشکهای فعلی خود را افزایش داده و از سرهای جنگی جدید حاوی بمبلتها را نیز برای آنها نصب کرده است.

تحلیلگر مشهور این گزارش تاکید می کند که "نیروی موشکی ایران به طور کلی بر پایه واحدهای متحرک است که موقعیت خاصی برای پرتاب نیاز ندارد. "

یکی از نکاتی که مکررا در این گزارش بیان می شود بحث موشکهای قاره پیما و هدف قرار دادن آمریکا توسط موشکهای ایرانی است و در بخش های مختلفی از این گزارش به بهانه های گوناگون عنوان می شود که هدف نهایی ایران داشتن موشکهای بالستیک قاره پیما با توانایی رسیدن به خاک آمریکا است.

در بخش راکتها و موشکهای کوتاه برد، این گزارش به سامانه هایی همچون نازعات ، زلزال ، فاتح 110 و خلیج فارس اشاره می کند.

این گزارش برای نمونه از راکت زلزال به عنوان راکتی با سوخت جامد نام می برد که در گونه های جدید برد آن در حدود 400 کیلومتر بوده و یک سر جنگی به وزن 600 کیلوگرم را حمل می کند.

موشک فاتح 110 از دیگر تولیدات نیروهای مسلح کشورمان است که مورد توجه این گزارش قرار گرفته و درباره آن آمده است: متاسفانه اطلاعات کافی درباره دقت و تعداد عملیاتی این موشک وجود ندارد. به نظر می رسد که تولید این سامانه از سال 2004 میلادی آغاز شده و تاکنون صدها فروند از آنها تولید شده است. این موشک تا به امروز تحت دو برنامه ارتقاء اصلی قرار گرفته است و به نظر مدلهای جدیدتر از سرجنگی سنگین تر، برد بیشتر و همچنین یک سامانه هدایت اینرسیایی بهره می برند.

موشک فاتح 110

اندیشکده آمریکایی CSIS همچنین اعلام می کند که ایران در آگوست 2012 میلادی از یک گونه ارتقاء یافته این موشک با عنوان خلیج فارس رونمایی کرده و آن را به عنوان یک موشک بالستیک ضد کشتی معرفی کرد. ایران اعلام کرده است که این موشک دارای نوعی سامانه راداری غیر فعال بوده و برد آن در حدود 300 کیلومتر است. هر چند که ادعاهای ایران درباره دقت موشک های سری خلیج فارس و فاتح 110 به نظر حقیقی نبوده و سوالاتی درباره آن وجود دارد. "

موشک خلیج فارس

به گزارش مشرق، البته در چند سال اخیر چندین بار تصاویر مربوط به آزمایش های موشکی سری خلیج فارس و فاتح 110 پخش شده و بدون هیچ شکی قابلیت نقطه زنی این موشکها و همچنین تخریب اهداف دریایی برای آنها به اثبات رسیده است. حال با وجود پخش این تصاویر این گونه ادعاها از طرف کارشناسان آمریکایی قابل تامل به نظر می رسد.

تحلیلگر مذکور در ادامه با طرح سوالاتی، خطاب به خوانندگان این گزارش می نویسد: " اگر ایران بتواند موشکی با سامانه هدف گیری و دقت بالا را تولید کند ، کشتی های عبوری در منطقه و همچنین نیروهای دریایی آمریکا با تهدید بزرگی رو به رو خواهند شد. حتی ایران می تواند با استفاده از این موشکها و شلیک همزمان تعدادی از آنها، به سامانه های دفاع ضد موشکی زمین پایه نفوذ کرده و آنها را از بین ببرد. ایران به دنبال استفاده از قایق های تندرو و مین برای بستن تنگه هرمز است و با استفاده از این موشکها می تواند با کشتی های بزرگتری که قصد مقابله با این عملیات را دارند درگیر شود."

در بخش دیگر این گزارش به موشکهای سری شهاب 1 و 2 اشاره شده است. نویسنده این گزارش معتقد است که این موشکها به ترتیب بر پایه تکنولوژی موشکهای اسکاد بی و اسکاد سی ساخته شده اند اما این تنها مربوط به سالهای اولیه بوده است و در حال حاضر اطلاعاتی از ارتقاء هایی که توسط کارشناسان ایرانی بر روی این موشکها ایجاد شده است در دست نیست.

موشک اسکاد B

بر اساس این گزارش منابع غربی، در حال حاضر چیزی در حدود 300 تا 400 فروند موشک شهاب 1 و 2 در ایران موجود است.

جمع بندی کلی این گزارش از موشکهای شهاب 1 و 2 این گونه است:

- هر دو موشک مورد نظر از گونه ای با پرتابگر متحرک هستند و به دلیل نیاز به پشتیبانی لجستیک در فاصله ای نزدیک به پایگاه های خود قرار دارند. بر اساس این گزارش موشک " قیام " نمونه پیشرفته تر موشک شهاب 2 به حساب می آید . این موشک بردی بین 500 تا 1000 کیلومتر دارد و اولین موشک ایرانی بدون باله در بدنه بوده و می توان با سرعت بالا هدف خود را مورد اثابت قرار دهند.

موشک قیام-1

تحلیل مکور تاکید می کند که افزایش تعداد موشکهای بالستیک ایرانی در کنار تولید بومی موشکهای کروز ضد کشتی در ایران و همچنین توسعه اولین موشک کروز برد بلند حمله به اهداف زمینی در ایران نشان می دهد که ایران به دنبال این است که از این توان موشکی به عنوان نیرویی بازدارنده و در صورت لزوم بر علیه نیروهای منطقه ای و آمریکایی استفاده کند.

بخش زیادی از این گزارش به بحث موشکهای برد متوسط و بلند ایران می پردازد. نویسنده، موشک شهاب 3 را موشکی با سوخت مایع و پرتابگر متحرک می داند.

به اعتقاد وی، کارشناسان غربی نظرات مختلفی را درباره برد و وزن سرجنگی موشک شهاب 3 مطرح می کنند. در حوزه برد نظرات بین 800 تا 1300 کیلومتر با داشتن یک سر جنگی به وزن 1 تن را مطرح می کنند.

وی به نقل از این کارشناسان می نویسد: بر اساس تصاویر موجود از موشک شهاب 3 معتقد هستند که این موشک تحت چندین گونه از ارتقاء قرار گرفته است که از جمله آن می توان به کاهش اندازه بالکهای انتهایی، تغییر جنس بدنه از فولاد به آلومینیوم برای کاهش وزن ، کاهش وزن سر جنگی ، افزایش طول برای داشتن سوخت بیشتر و همچنین تغییر سامانه های هدایتی اشاره کرد.

موشک شهاب 3

آنتونی کوردزمن اضافه می کند: اما شاید مهمترین تغییر در بحث سر جنگی باشد ، جایی که سر جنگی قدیمی با شکلی جدید شبیه به سر پستانک نوزاد تغییر یافته است. این سر جنگی برای افزایش شتاب در مرحله ورود مجدد و احتمالا برای انفجار بر بالای هدف که برای استفاده از سر جنگی مجهز به قابلیت " پالس الکترومغناطیسی یا همان EMP " لازم است مجهز شده است.

بر اساس نظر این تحلیلگر موشکی، ارتقاء های انجام شده باعث افزایش برد موشک شهاب 3 به حدود 1500 تا 1800 کیلومتر شده است و این در حالی است که بعضی نیز برد این موشک را در حدود 2500 کیلومتر اعلام می کنند. به نظر می رسد که افزایش طول موشک و سوخت باعث شده است که زمان کار موتور در حدود 10 ثانیه افزایش یابد که این زمان باعث افزایش برد می شود.

موشک شهاب 3 با سر جنگی متفاوت

وی اضافه کرده است: بر اساس گزارشات موجود گونه هایی از شهاب 3 از سوخت جامد استفاده می کند که این مسئله باعث افزایش توانایی این موشک خصوصا در بحث کاهش زمان پرتاب می شود. موشکهایی که از پرتابگرهای متحرک استفاده کرده و دارای سوخت جامد هستند می توانند به سرعت آماده پرتاب شده پس از شلیک نیز پرتابگر و خدمه آن به سرعت محل را ترک کنند. بر اساس گزارشات نسل های جدید موشک شهاب 3 به سرهای جنگی خوشه ای مسلح شده اند که حاوی 1000 بمب لت است.

در ادامه، نویسنده به گزارش وزارت دفاع آمریکا به کنگره در سال 2012 درباره تهدید ایران اشاره می کند ، در این گزارش ذکر شده است که موشکهای ایرانی دقیق تر شده و همچنین از مهمات خوشه ای بهره می برند: " به غیر از افزایش تعداد موشکها به صورت مداوم ، ایران اثرگذاری و مرگباری موشکهای خود را نیز با افزایش دقت و استفاده از سرهای جنگی خوشه ای در آنها افزایش داده است."

اما گزارش در ادامه خود به موشک سجیل می رسد. به نظر می رسد که بحث سوخت جامد و افزایش دقت این موشک بسیار مورد توجه کارشناسان غربی قرار گرفته است .

درمورد سجیل در این گزارش آمده است: "موشک سجیل که اولین بار در می 2009 میلادی آزمایش شد اولین موشک دو مرحله ای ایران با سوخت جامد به حساب می آید و از سایر موشکهای ایرانی متفاوت تر به نظر می رسد. تمامی کارشناسان برد این موشک را بیش از 1800 کیلومتر و اکثر آنها برد آن را بیش از 2000 کیلومتر اعلام کرده اند. تغییراتی که در سر جنگی این موشک اعمال شده است احتمال شناسایی آن توسط رادار را کاهش می دهد."

کوردزمن به نقل از نشریه معتبر جینز درباره موشک سجیل معتقد است که "سجیل از سیستم هدایت پیشرفته ای استفاده کرده و خطای آن نسبت به خانواده موشکهای شهاب کاهش یافته است. این موشکها با توجه به استفاده از سوخت جامد همیشه آماده پرتاب هستند. البته به دلیل نبود اطلاعات کافی نمی توان اطلاعات کافی درباره تعداد این موشکها و پرتابگرهای آن اعلام کرد."

البته این گزارش به موشک عاشورا به عنوان گونه اولیه سجیل اشاره می کند. به نظر نویسنده موشک عاشورا گونه اولیه این موشک بوده است که آزمایشات مربوط به آن از سال 2008 به عنوان یک موشک بالستیک با سوخت جامد آغاز شده است و سپس نام آن به سجیل تغییر یافته است. موشکی که در سال 2009 تست شد در حقیقت سجیل 2 بوده و کارشناسان بردی تا حدود 2500 کیلومتر را نیز با داشتن یک سر جنگی 750 کیلوگرمی برای آن اعلام کردند.

موشک های دوربرد سجیل(سمت راست) و قدرF(سمت چپ)

استفاده از سوخت جامد در این موشک از جملات نکاتی مهمی است که در گزارش مذکور به آن اشاره شده و آمده است: استفاده موشک سجیل از سوخت جامد برتری محسوسی نسبت به خانواده شهاب را به این موشک می دهد. سجیل تقریبا همیشه آماده پرتاب بوده و با توجه به این که از سوخت جامد بهره می برد حمل و نقل آن آسان تر است و در نتیجه از بقاء پذیری بالاتری در برابر حملات برخوردار است.

در بخش دیگری از این گزارش به بحث پرتاب گرهای متحرک و سیلوهای زیر زمینی موشکی ایران پرداخته شده است. نویسنده این مقاله معتقد است که استفاده از پرتابگرهای متحرک، بقاء پذیری نیروی موشکی ایران را افزایش داده و به ایران کمک می کند که در کمترین زمان به شلیک موشک های خود اقدام کند.

اما در جریان رزمایش موشکی پیامبر اعظم 6 بود که ایران برای اولین بار از سیلوهای زیر زمینی موشکی خود رونمایی کرد.

اندیشکده آمریکایی CSIS در ادامه گزارش خود تاکید می کند که ایران در کنار ایالات متحده آمریکا، روسیه و چین جزء تنها دارندگان سیلوهای زیر زمینی پرتاب موشک است.

اما تحلیل این گزارش از سیلوهای ایرانی نیز جالب است: "سیلوهای به نمایش در آمده در ایران متفاوت از نمونه های چینی، روسی و یا آمریکایی بودند و با تجزیه و دقت به تصاویر پرتاب از آنها می توان متوجه شد که قطر این سیلوها به نسبت گونه های غیر ایرانی بسیار بزرگتر است که این امر خروج گازهای حاصل از احتراق موتور موشک را آسان تر کرده و در کل بخشی از محدودیتهای پرتابگرهای ساخت آمریکا، روسیه و چین در نمونه ایرانی از بین رفته است. البته باید گفت که ایران می تواند در آینده با استفاده از سیلوها موشکهای سنگین تر را نیز پرتاب کند."

سیلوی پرتاب زیر زمینی موشک سپاه

در این گزارش از مقوله دقت به عنوان دغدغه های سازندگان موشکهای میان برد و احیانا برد بلند ایران یاد شده است. به نظر کارشناسان غربی ایران مدتهاست که به دنیال روشی برای افزایش دقت موشکهای بالستیک خود است. در این گزارش این گونه آمده است که در حال حاضر بخش های تحقیق و مطالعاتی ایران در بخش موشکهای بالستیک در سه بخش افزایش دقت، افزایش تولید و همچنین افزایش قدرت تخریب فعال هستند.

در پایان این گزارش نیز اشاره ای به موشکهای کروز ایرانی نیز شده و با تحلیل سناریوهای جنگی درباره احتمال حمله به ایران به جنگهای 33 روزه ، 22 روزه و 8 روزه اشاره و آمده است که چگونه نیروهایی همچون حزب الله لبنان و حماس با استفاده از نیروی موشکی که در مقایسه با ایران بسیار کوچکتر و کم توان تر است، توانستند به نوعی برابری با اسراییل رسیده و خصوصا از لحاظ روانی جوی از ترس و وحشت را در سرزمین های اشغالی ایجاد کنند.

شلیک‌های پنهان؛ از راکتهای حزب‌الله تا موشک‌های سپاه

از راکتهای حزب‌الله تا موشک‌های سپاه

استقرار نامتقاران نیروهای موشکی سپاه پاسداران در گستره سرزمینی ایران عملا می‌تواند به عنوان نقطه قوتی در مقابل سپرهای دفاعی آمریکا و رژیم صهیونیستی ایفای نقش کند.

  طی چند سال گذشته و به خصوص پس از دستیابی ایران به توان بالای موشکی در سطح هدف قرار دادن اهداف راهبردی دشمنان نظام جمهوری اسلامی، موازنه نظامی در سطح منطقه دچار چالش‌های چشمگیر و تغییرات بزرگی شد.

از اواخر دهه هفتاد به این سو با عملیاتی شدن موشک‌های نسل دوم ایران همانند موشک‌های خانواده شهاب، موشک سجیل و همچنین توانمندی هدف‌گیری نقطه‌ای اهداف با موشک‌های فاتح و خلیج فارس توان ایران برای تلافی هرگونه حمله ناگهانی به مواضع حساس نظامی و یا هسته‌‌ای به شدت افزایش یافته است.

موشک شهاب

این توان بالا به خصوص پس از لشکرکشی نظامی ایالات متحده آمریکا به منطقه خلیج فارس و قرار گرفتن پایگاه‌ها، تجهیزات و نیروهای آمریکایی در بُرد موشک‌های ایرانی اهمیتی بسزایی برای ایجاد یک بازدارندگی راهبردی را ایفا کرده است.

از سوی دیگر رژیم صهیونیستی به عنوان قدرتی که همواره تلاش می‌کند با استفاده از توانمندی خود در حوزه نیروهای هوابرد که به دلیل کمک‌های بی‌دریغ ایالات متحده ایجاد شده است با نیروی بازدارنده‌ای روبه‌رو شده که مانع هرگونه تهاجم احتمالی در طول 10 سال گذشته با وجود تمام تهدیدات شده است.

*پاتریوت و هیتس در مقابل سجیل و شهاب

در مقابل، طی چند سال گذشته شاهد سرمایه‌گذاری گسترده ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی برای ایجاد یک چتر حفاظتی در مقابل موشک‌های بالستیک ایران بوده‌ایم که از این جمله می‌توان به تقویت و ایجاد سپر دفاع موشکی موسوم به هیتس و پیکان در رژیم صهیونیستی و استقرار رادارهای باند ایکس در ترکیه، صحرای نقب و همچنین قطر و استقرار موشک‌های پاتریوت و تاد در نقاط مختلف اشاره کرد. با این حال موفقیت در هرگونه حمله به مواضع رژیم صهیونیستی و ایالات متحده وابسته به پنهان نگه داشتن موضع احتمالی شلیک و ایجاد توان مقابله مجدد است.

شلیک موشک سجیل

سردار سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اخیرا در حاشیه کنگره شهدای علمی که در تهران برگزار شد، با اشاره به توان موشکی سپاه و تاثیر آن در ایجاد بازدارندگی، گفت: «روش‌هایی که ما برای نگهداری و شلیک موشک‌های خود استفاده می‌کنیم، به صورت ناهمطراز و شبیه کاریست که حزب‌الله لبنان در جنگ 33 روزه کرد.»

این گزارش در حقیقت مروریست کوتاه بر آنچه حزب الله در نبرد با ارتش صهیونیستی بکار گرفت و مقایسه آن با اقدامات و برنامه‌های موشکی جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با تهدیدات احتمالی.

*غافلگیری رمز اصلی موفقیت

یکی از اصول مهم در موفقیت هر حمله متقابل موشکی و سردرگم کردن سیستم‌های دفاعی دشمن ایجاد سلسله حملات موشکی به صورت غافلگیرانه و در حجم انبوه است.

البته در کنار این نباید به این نکته بی‌توجه بود که شناسایی دقیق محل پرتاب موشک و محاسبه نقطه دقیق فرود آن می‌تواند کمک شایان توجهی به مقابله مؤثر با آن کند.

از همین‌رو یکی از مهم‌ترین اولویت‌های هر سیستم دفاعی برای مقابله مؤثر با حملات موشکی شناسایی دقیق مواضع شلیک است؛ راهبردی که تاکنون به صورت جدی در قالب شناسایی‌های هوایی و عسکبرداری‌های فضایی به وسیله ماهواره‌های جاسوسی به دقت پیگیری می‌شود. در نقطه مقابل ایجاد نوعی جنگ نامتقارن و استقرار استتار شدن سیستم‌های تهاجمی می‌تواند تدابیر گران قیمت دشمن را به راحتی خنثی کند.

موشک سجیل

*وقتی موشک های چندصد دلاری سیستم‌های دفاعی چندصد میلیون دلاری را خنثی می‌کند

شاید در طول 10 سال گذشته یکی از مهم‌ترین تجربه‌های عملی در خصوص رویارویی یک نیروی هوایی متعارف و سیستم‌های دفاع موشکی با یک نیروی مهاجم بالستیک، جنگ 33 روزه در سال 2006 بود.

در این نبرد، رژیم صهیونیستی با تکیه بر نیروی هوایی مدرن خود که متشکل از جنگنده‌های آمریکایی و همچنین بمب‌های هدایت لیزری به همراه سیستم دفاع موشکی بود به شدت با بمباران سریع نقاط گوناگون لبنان در تلاش بود تا ضمن تخریب توان موشکی حزب‌الله، از هدف قرار گرفتن شهرها و مناطق صنعتی نظامی خود و همچنین اجرای عملیات زمینی در خاک لبنان حمایت کند.

در نقطه مقابل، نیروهای حزب‌الله مجهز به موشک‌های کوتاه برد کاتیوشا، فجر3، فجر 5 و همچنین زلزال در صدد بودند که با مقابله مؤثر و هدف قرار دادن اهدافی در عمق خاک اسرائیل و تحمیل هزینه سیاسی و نظامی هنگفت، رژیم صهیونیستی را وادار به عقب‌نشینی کنند.

آماده سازی موشک برای شلیک توسط رزمندگان حزب‌الله

در طول جنگ با وجود بمباران‌های مداوم و عملیات‌های شناسایی توسط هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز خاک لبنان نیروی هوایی این رژیم توانایی انهدام بخش مؤثری از توان موشکی حزب‌الله را نیافت.

به یاد بیاورید که پس از شلیک چند فروند موشک حزب‌الله از منطقه‌ای مثل «بنت جبیل» یا «مارون‌الراس»، جنگنده‌های ارتش صهیونیستی بلافاصله پس از شناسایی مناطق، آنجا را با خاک یکسان می‌کردند؛ بلافاصله گزارشگر تلویزیون اسراییل در منطقه حاضر می‌شد و اعلام می‌کرد که مواضع موشکی حزب‌الله از بین رفت اما هنوز گزارش به انتها نرسیده بود که مجددا موشک‌های حزب‌الله دقیقا از همان مناطق، به سمت سرزمین‌های اشغالی شلیک می‌شد.

*شلیک تا روز آخر

استفاده از تدابیر جنگ نامتقارن همچون حمل موشک‌ها توسط نفر به مواضع شلیک و عدم استفاده از خودروهای متحرک، استفاده از تونل‌های زیرزمینی برای حمل و نقل تجهیزات موشکی و همچنین اختفای صحیح مهمات موجود به صورت جدا از هم و بعد سر هم کردن آنها در موضع شلیک، امکان شناسایی مؤثر را از نیروی هوایی رژیم صهیونیستی سلب کرد و به همین دلیل تا آخرین روز جنگ، موشک‌های حزب‌الله به صورت مداوم شهرهای شمالی رژیم صهیونستی را هدف قرار می‌دادند.

استقرار سامانه‌های راکت‌انداز حزب‌الله

این مسئله جدا از به وجود آوردن هزینه هنگفت نظامی و اقتصادی، باعث ایجاد فضای ناامن روانی و فرار بیش از یک میلیون شهرک‌نشین صهیونیست از مناطق اشغالی شد که عملاً‌ این رژیم را پس از 33 روز وادار به عقب‌نشینی از حملات مداوم هوایی خود کرد.

این نبرد نشان داد که استفاده از تدابیر مؤثر در پنهان کردن مواضع شلیک تا چه اندازه می‌تواند از انهدام موشک‌های شلیک شده توسط سیستم‌های دفاعی جلوگیری کند.

* افزایش موشک‌های حزب‌الله زیر گوش اسراییل

همه این اقدامات زمانی بیشتر جلب توجه می‌کند که بدانیم، حزب‌الله نه تنها در منطقه نبرد با اسراییل بلکه در داخل کشور لبنان نیز موانع بزرگی همچون دولت وقت را در مقابل خود می‌دید که این موانع بزرگ کار را برای ورود و نگهداری موشکها به داخل مناطق جنوبی لبنان سخت می‌کرد.

برای همین بود که رژیم صهیونسیتی در اولین روزهای جنگ 33روزه اقدام به هدف قرار دادن زیرساخت، پل‌ها و راههای ارتباطی حزب الله با بیرون (بخصوص سوریه) کرد تا در همان ابتدا راه را بر ورود موشک‌ها و تجهیزات بیشتر ببندد.

اما این تقابل‌ها نه تنها از تعداد موشک‌های حزب‌الله نکاست، بلکه بعدها سید حسن نصرالله دبیرکل این حزب اعلام کرد اگر جنگ باز هم طول می‌کشید، به اندازه لازم موشک برای شلیک در اختیار داشتیم.

وی همچنین در یکی از سخنرانی های خود در مراسم گرامیداشت سردار شهید عماد مغنیه اعلام کرد: اگر آن روز چندهزار موشک در اختیار حزب‌الله بود؛ امروز هزاران هزار موشک را در اختیار داریم.

اینها نشان می‌دهد که فرماندهان حزب‌الله از پیچیده‌ترین روشها برای ورود و نگهداری موشک‌های خود استفاده می‌کردند؛ آن هم در محیطی که بیشترین ناامنی را برای این حزب به دلیل گروها و فرقه‌های مختلف، مزدوران و دستگاههای جاسوسی اسراییل بوجود آورده بودند.

*موشک‌های بزرگتر و زمینی برای مانور بیشتر

این راهکار به صورت جدی از سوی نیروهای استراتژیک جمهوری اسلامی ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد و از آنجا که پهنه سرزمینی قابل استفاده برای نیروهای نظامی ایرانی بسیار گسترده‌تر از خاک لبنان (البته برای حزب‌الله، تنها جنوب لبنان) است عملاً امکان هرگونه شناسایی مواضع پیش از شلیک موشک را برای عامل شناسایی مشکل و حتی غیرممکن می‌‌کند.

با توجه به اندازه و حجم بالای موشک‌های ایرانی از جمله شهاب 3، سجیل و موشک قدر و قیام که برای هدف قرار دادن مواضع رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا در صورت حمله احتمالی مورد استفاده قرار می‌گیرند تدابیر لحاظ شده برای اجرای استقرار نامتقارن توسط نیروی نظامی ایران بسیار متنوع‌تر از حزب‌الله لبنان است.

شلیک موشک قیام

*سیلوهای پنهانی، اسلحه‌هایی مخفی

یکی مهم‌ترین راهکار این مسئله، استفاده از سیلوهای زیرزمینی پرتاب برای پنهان‌سازی موشک‌های آماده شلیک می‌باشد.

در این روش موشک به صورت ایستاده در سیلوی بتنی پرتاب در زیرزمین قرار می‌گیرد و تنها سوخت و ژیروسکوب‌های مورد نیاز برای هدایت بر روی آن نصب نمی‌شود.

استقرار موشک بالستیک سپاه در سیلوهای زیرزمینی

در شرایط اضطراری و بلافاصله پس از اعلام آماده باش، سوخت مورد نیاز به موشک تزریق شده و مختصات هدف مورد نظر به موشک داده می‌شود. البته نگرانی‌های موجود درباره ماندگاری سوخت تنها مرتبط به سوخت مایع است و با توجه به دسترسی ایران به تکنولوژی استفاده از سوخت جامد و ساخت موشک‌ سجیل با برد 2 هزار کیلومتر امکان شلیک این موشک از سیلوهای استتار شده به روش گرم و احتراق در درون سیلو تنها در مدت 20 دقیقه امکانپذیر است.
شلیک موشک بالستیک سپاه از سیلوهای زیزرمینی    

دانلود

روش شلیک‌های مخفی به سوی اهداف در نبرد غزه و در مقیاسی بسیار کوچکتر از توان هجومی ایران توسط گروهای مبارز فلسطینی به خصوص جنبش جهاد اسلامی در صحنه عمل تست شد؛ جایی که راکتهای ابتدایی و نه چندان پیشرفته فلسطینی‌ها با روش‌های کاملا ابتکاری و ابتدایی، به صورت مخفی و از زیر زمین به سمت تل‌آویو و دیگر شهرهای سرزمین‌های اشغالی شلیک شد و شاید این بزرگترین غافلگیری صهیونیستها در نبرد با فلسطینیان باشد.

استتار موشک‌های مقاومت در زیر زمین در نبرد غزه

شلیک موشک های جهاد اسلامی از زیر زمین به سمت شهرهای صهیونیستی

دانلود

*تحرک استراتژیک

یکی دیگر از روش‌های پنهان‌سازی مواضع پرتاب، سوار کردن موشک‌ها بر روی خودرو و لانچرهای متحرک پرتاب و استقرار آن در محل شلیک با تغییر جای آن است.

در این شیوه در صورت نیاز به استفاد از این موشک و با استفاده از خودروهای حمل‌کننده می‌توان موشک را به نقطه‌ای خاص منتقل و سپس با آماده‌سازی آن نسبت به شلیک به سوی هدف اقدام کرد.

شلیک موشک فاتح

امکان جابه‌جایی خودروها و لانچرهای پرتاب امکان تعیین مختصات نقطه پرتاب و در نتیجه پیش‌بینی مسیر حرکت موشک را به شدت مشکل کرده و عملاً می‌تواند به غافلگیری سیستم دفاعی حریف بینجامد.

در کنار این باید به این مسئله نیز اشاره کرد که شلیک انبوه موشک‌های ذکر شده می‌تواند به سردرگمی سیستم های هشدار و نظارت نیز ختم شود.

*آمادگی برای ضربه‌ای بزرگتر

با چنین تفاسیر و سرمایه‌گذاری نیروهای نظامی ایران بر اتخاذ تاکتیک‌های نامتقارن در استقرار موشک‌های بالستیک ایران می‌توان به راحتی به این نکته پی برد که در صورت بروز هرگونه درگیری نظامی که به طور حتم اولین نشانه‌های آن حملات متقابل هوایی خواهد بود، مقابله با موشک‌های ایرانی بسیار دشوار است و نظامیان آمریکایی و صهیونیستی باید خود را برای مواجهه با انبوهی از موشک‌های ایرانی آماده کنند که به صورت ناگهانی و از نقاط نامعلوم به سمت اهداف خود شلیک می‌شوند.

البته آنها حتما می‌دانند که سرعت و قدرت این موشکها بسیار بیشتر از موشک‌های کاتیوشا و زلزال حزب‌الله خواهد بود؛ موشکهایی که این بار نه از منطقه محدودی مانند جنوب لبنان، بلکه از پهنه‌ای به وسعت سرزمین ایران شلیک می‌شود.