*** موشک شهاب-۳***
همه چیز درباره سیستمهای موشکی
*** موشک شهاب-۳***
همه چیز درباره سیستمهای موشکیآشنایی با 5 راکت پرکاربرد و ناشناخته ساخت ایران + عکس
آشنایی با 5 راکت پرکاربرد و ناشناخته ساخت ایران + عکس
این
سلاحها که قیمت هر گلوله آن بسیار پایینتر از موشکهای ضدتانک است بخشی
از بدنه دفاع ضد زره نیروهای مسلح را تشکیل داده و برای انهدام اهداف در
مسافتهای نزدیک و یا اهداف کم تحرک نیاز به موشکهای چند هزار دلاری
ضدتانک را بسیار کاهش میدهند.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق،
مقابله با ادوات زرهی که در نبردهای نظامی زمینی نقش اساسی را بر عهده
دارند از جمله دغدغههای مهم هر نیروی نظامی در دنیا است. نیروهای پیاده به
عنوان کسانی که خودروهای زرهی بیشترین آسیب را به آنها میرسانند خیلی زود
به فکر چارهای مؤثر برای مقابله با این ادوات افتاند. برای این منظور کمی پس از تثبیت وسائل زرهی به خصوص تانک در ارتشها سلاح‌های ضد تانک نیز توسعه یافتند.
با توجه به محدودیتهای نیروهای پیاده در حمل و کاربری تسلیحات سنگین، ویژگی‌های مشترک بیشتر سلاح‌های ضد زره پرکاربرد در این نیروها را میتوان سبکی و قابل حمل بودن توسط نفر، دوشپرتاب بودن، نشانهگیری مستقیم (با دوربین یا سامانه نشانهروی عادی)، کاربری ساده، پرتابگرهای بدون عقبنشینی، برد کوتاه و مناسب برای درگیریهای نزدیک و مؤثر علیه خودروهای سبک و نیمه سنگین زرهی و در نهایت قیمت ارزان در مقایسه با موشکهای هدایت شونده ضد زره بیان نمود.
معروفترین سلاح ضد زره راکتی در دنیا به اذعان اغلب منابع معتبر، راکتانداز RPG-7 است که هنوز هم به طور گسترده به کار گرفته می‌شود.
این سلاح در جنگ 8 ساله عراق علیه ایران توسط هر دو طرف مورد استفاده قرار گرفت و در دهها جنگ و درگیری نظامی دیگر نیز حضور پررنگی داشته و در آینده نیز خواهد داشت.
در این سلاح و سایر نمونه‌های مشابه آن، بخشی از انرژی پیشران از انتهای بدنه خارج می‌شود تا مقدار قابل توجهی از ضربه ناشی از شلیک را خنثی نموده و در نتیجه با حذف نیاز به سامانه‌های کاهش ضربه شلیک یا همان عقبنشینی سلاح، وزن آن به میزان قابل توجهی کمتر میگردد.
امروزه برای این سلاح در کشورمان دستکم 3 نوع راکت مختلف تولید می‌شود که هر یک برای مأموریت ویژهای توسعه یافته است.
همچنین دو راکت ضد زره دیگر به نامهای ظفر و غدیر نیز تولید شده که با پرتابگرهای مخصوص به خود یعنی SPG-9 و RPG-29 شلیک می‌شوند. در این گزارش سه نوع پرتابگر مورد اشاره و 5 راکت مورد استفاده در آنها معرفی گردیده که در جدول زیر مشخصات اصلی این راکتها ارائه شده است.
دوربین نشانهروی نصب شده روی این راکتانداز برای افزایش دقت هدفگیری عملکرد مناسبی دارد. از این پرتابگر میتوان در تمام شرایط آب و هوایی استفاده نمود. این پرتابگر به دلیل وزن کم و ابعاد کوچک و عملکرد بدون عقبنشینی به راحتی توسط نفر قابل حمل بوده و در شرایط مختلف نبرد قابل استفاده است.
راکتانداز RPG-7
پرتابگر SPG-9 یک سلاح ضد تانک و ضد زره نیمه سنگین بوده که به طور معمول توسط دو نفر قابل حمل است که با سه پایه 69 کیلوگرم و بدون آن در حدود 50 کیلوگرم جرم دارد. این سلاح بر روی ارابه دو چرخ نصب شده و به این وسیله قابل یدک کشیده شدن روی زمین توسط نفرات یا ادوات خواهد بود.
راکتانداز SPG-9
همچنین این پرتابگر می‌تواند به واسطه یک سکوی دوار که امکان چرخش در صفحه افقی را ایجاد مینماید روی خودروهای راهکنشی (تاکتیکی) نصب شده و در نتیجه از تحرک بالایی برخوردار شود. سامانه نشانهگیری اپتیکی نصب شده روی این سلاح نیز دقت بالایی را در هدفگیریهای مستقیم ایجاد میکند.
به گزارش مشرق، راکتانداز 2.15 متری SPG-9 علاوه بر خودروهای تاکتیکی روی موتورسیکلت های چهارچرخه ساخت کشورمان نیز نصب شده است که با توجه به کوچکی، تحرک بالا و توانمندیهای حرکتی این موتورها قابلیتهای رزمی و تأثیرگذاری این سلاح نیز در مقایسه با نصب روی خودروها افزایش یافته است.
شکل کلی سلاح RPG-29 یک استوانه تو خالی بوده و ترکیبی مانند راکتاندازهای بازوکا را به یاد میآورد. عمل گلولهگذاری در آن از انتهای پرتابگر انجام شده و کالیبر (قطر داخلی لوله یا قطر خارجی پرتابه) آن105 میلیمتر است. جرم خالی راکتانداز برابر 12.1 و در حالت پر شده با راکت و آماده شلیک 18.8 کیلوگرم است.
راکتانداز RPG-29
در حالت رزمی این سلاح 1.85 متر طول داشته و برای حمل و نقل نیز طول آن تا 1 متر قابل کاهش است که از این نظر تنها 5 سانتیمتر کشیدهتر از RPG-7 شده و در جابجایی نیروهای نظامی مشکلی ایجاد نمیکند.
این سلاح از نشانهگیر ثابت روی خود، نشانهگیر اپتیکی و دوربین دید در شب نیز بهره میبرد که کارایی آن را با افزایش دقت و همچنین قابلیت استفاده در نبردهای شبانه افزایش می‌دهد. نرخ شلیک معمول این سلاح 4 تیر بر دقیقه است.
نتایج به کار گرفته شدن راکتانداز RPG-29 در جریان اشغال عراق توسط آمریکا و در نبرد 33 روزه کارایی بالای این راکتهای ضد زره را در برابر بهترین تانکهای اروپایی و رژیم صهیونیستی اثبات نموده است. از طرفی نیاز این سلاح به تعداد خدمه کمتر یعنی یک نفر نیز مزیت بالایی برای آن در مقایسه با SPG-9 محسوب می‌شود.
پس از معرفی راکتاندازها به معرفی 5 راکت مورد استفاده در آنها میپردازیم.
راکت فتح
راکت ضد زره فتح با کالیبر 40 میلیمتر برای انهدام تانکها، سلاح‌های خودکششی و سایر ادوات زرهی طراحی و ساخته شده. همچنین این راکت برای انهدام نیروهای دشمن در پناهگاه و سنگرها و سایر استحکامات قابل استفاده است.
نرخ شلیک این راکت 4 تیر بر دقیقه، نوع سرجنگی آن HEAT تک مرحلهای و نوع فیوز مورد استفاده در آن از نوع الکترومکانیکی ضربهای است. این راکت با پرتابگر کالیبر 40 میلیمتری RPG-7 شلیک می‌شود.
راکت فتح
این راکت 2.35 کیلوگرمی تا 300 میلیمتر در زرهها نفوذ کرده، برد مؤثر آن 300 متر و برد نهایی آن 1000 متر است. کمترین برد این راکتها به مدت زمان لازم برای فعال شدن فیوز آنها مربوط میگردد. چهار بالک به شکل کلی مشابه مستطیل که به بیرون باز می‌شوند کار پایدارسازی راکت 92 سانتیمتری فتح را بر عهده دارند.
راکت ضد زره نافذ
نافذ که 350 گرم سنگینتر از فتح است برای نفوذ بیشتر در زرهها طراحی و ساخته شده و به نظر میرسد این وزن بیشتر به سرجنگی کارآمدتر اختصاص یافته باشد.
در نتیجه در مقایسه با راکت فوق با وجود برد مؤثر 200 متری که بیانگر 33 درصد کاهش است و سرعت شلیک 112 متر بر ثانیه (حدود 6 درصد کمتر) و سرعت بیشینه 270 متر بر ثانیه (10 درصد کمتر) تا 500 میلیمتر (حدود 67 درصد بیشتر) در زرهها نفوذ میکند. این راکت 96 سانتیمتری هم با بالکهایی مشابه نمونه‌های موجود در راکت فتح پایدار می‌شود.
راکت نافذ
نرخ شلیک این راکت 4 تیر بر دقیقه، نوع سرجنگی آن HEAT تک مرحلهای و نوع فیوز مورد استفاده در آن از نوع الکترومکانیکی ضربهای است. نافذ هم با راکتانداز RPG-7 شلیک می‌شود. یک نمونه با سرجنگی دو مرحلهای از راکت نافذ نیز توسعه یافته که برای انهدام زرههای واکنشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
راکت صاعقه
این راکت برای هدف قرار دادن نفرات دشمن در فضای باز، سنگرها، پناهگاهها و انهدام تجهیزات معمولی طراحی و ساخته شده است. نرخ شلیک این نمونه نیز تا 4 تیر بر دقیقه بوده و سر جنگی آن از نوع انفجاری شدید (HE) است. فیوز موجود در راکت صاعقه از نوع ضربهای مکانیکی بوده و این پرتابه با راکتانداز RPG-7 قابل شلیک است.
راکت صاعقه
به گزارش مشرق، برد مؤثر 700 متری راکت صاعقه با برد مؤثر تیربارهای سبک قابل مقایسه است که هماهنگی راهکنشی مناسبی بین این دو نوع سلاح در حالت استقرار در یک موضع دفاعی فراهم میکند.
بخشی از افزایش برد این راکت نسبت به دو نمونه قبلی، حذف سرجنگی ضد زره و کاهش وزن آن به 1.55 کیلوگرم بوده که سرعت شلیک بالاتری را نیز نسبت به فتح و نافذ برای آن ایجاد نموده است. طول این راکت به میزان قابل توجهی کمتر از دو نمونه ضد زره بوده و در هنگام شلیک عمده بدنه راکت در داخل پرتابگر قرار می‌گیرد.
راکت ظفر
این راکت کالیبر 73 میلیمتری در دو گونه ضد نفر و ضد زره برای انهدام مجموعه نفرات دشمن، سنگرها، استحکامات، پناهگاهها و همچنین ادوات زرهی دشمن خصوصاً نفربرها و تانکهای سبک طراحی و ساخته شده است. سرجنگی آن از نوع HEAT، فیوز مکانیکی ضربهای و پرتابگر آن از نوع SPG-9 است. این راکت 1100 میلیمتری با بالکهای کوچک اما 6 تایی باز شونده پایدار می‌شود.
راکت ظفر
برد
مؤثر این راکت 4.39 کیلوگرمی در شلیک مستقیم ضد تانک 800 متر عنوان شده که
در این حالت از دقت بالایی نیز برخوردار بوده اما برد نهایی راکت ضد تانک
1300 متر و در نمونه ضد نفر تا 4500 متر است. میزان نفوذ راکت ضد زره به
300 تا 400 میلیمتر میرسد.سرعت اولیه شلیک این راکت فراتر از سرعت صوت بوده، پیشران راکتی کمی پس از دور شدن از پرتابگر روشن شده و آن را به سرعت بیشینه 730 متر بر ثانیه میرساند که این مقدار کمی بیش از دو برابر سرعت صوت بوده و رسیدن راکت به هدف را در زمان کوتاهی ممکن نموده که فرصت واکنش را دشمن بسیار کاهش می‌دهد.
راکت غدیر
این راکت که دارای سرجنگی دو مرحلهای است از جدیدترین تولیدات صنایع دفاعی کشور بوده که برای انهدام تانکهای سنگین خصوصاً با زره پیشرفته واکنشی انفجاری و سایر انواع ادوات زرهی طراحی و ساخته شده است.
همچنین این راکت به دلیل قدرت نفوذ بالا، برای انهدام استحکامات بتنی و پناهگاههای حفاظت شده نیز بسیار مؤثر است. میزان نفوذ این راکت کالیبر 105 میلیمتری در زره اصلی تانک پس از غلبه بر زره واکنشی اولیه معادل 600 میلیمتر یا بیشتر است. فیوز آن از نوع الکترومکانیکی بوده و با راکتانداز RPG-29 پرتاب می‌شود.
راکت غدیر
راکت 1100 میلیمتری و 6.7 کیلوگرمی غدیر دارای 8 پره پایدار کننده است و عمده انرژی پیشران قبل از خروج از لوله به آن داده می‌شود، برخلاف برخی سلاح‌های دوشپرتاب که یک پیشران ضعیف اولیه راکت را از محل پرتاب دور کرده و سپس پیشران اصلی به کار میافتد.
برد مؤثر این سلاح قدرتمند به 500 متر میرسد که هر چند کمتر از راکت ظفر است اما میزان نفوذ آن بسیار بیشتر و سرعت پرتاب اولیه آن نیز کمتر از صوت بوده و کاربرد آن را به صورت دوشپرتاب راحتتر نموده است.
این سلاحها که قیمت هر گلوله آن بسیار پایینتر از موشکهای ضدتانک است بخشی از بدنه دفاع ضد زره نیروهای مسلح را تشکیل داده و برای انهدام اهداف در مسافتهای نزدیک و یا اهداف کم تحرک نیاز به موشکهای چند هزار دلاری ضدتانک را بسیار کاهش میدهند.
به عنوان مثال قیمت هر گلوله RPG-29 به گفته منابع خارجی 300 دلار و خود قبضه نیز 500 دلار است در حالی که یک موشک ضد زره تاو قیمتی در حدود 25000 دلار دارد.
در مجموع میتوان گفت مزیتهای وزن و قیمت پائین، سبکی و سهولت استفاده و قابلیت حمل و نقل آسان و امکان به کار گیری از روی انواع وسائل نقلیه در کنار ایجاد قابلیتهای نفوذ قابل توجه در زرههای پیشرفته در نمونه‌های جدید، این راکتها را که تاریخچه طراحی و ساخت نمونه‌های پایه آنها به دهها سال قبل باز میگردد در عرصه نبردهای امروزی برای انهدام طیف گستردهای از اهداف معمولی تا زرهی همچنان پرکاربرد نگه داشته است.
هند هم موشک بالستیک آزمایش کرد
این موشک علاوه بر آنکه قادر است کلاهک‌های متعارف را حمل کند می‌تواند کلاهک هسته‌ای را نیز حمل نماید.
به گزارش فارس به نقل از ایندین اکسپرس، هند یک موشک بالستیک را از یک سکوی موقت در نزدیکی سواحل «ویساکاپاتانام» شلیک و با موفقیت آزمایش کرد.
موشک موسوم به B-05 ده متر طول و بردی 750 کیلومتری دارد و گزارش شده که دوشنبه از عمق 20 متری زیر دریا شلیک شده است.
این موشک علاوه بر آنکه قادر است کلاهک‌های متعارف را حمل کند می‌تواند کلاهک هسته‌ای را نیز حمل نماید.
منابع دفاعی اعلام کردند هند قرار است بزودی این موشک را از روی یک زیردریایی شلیک کند تا کارآمدی آن را بیشتر بررسی نماید.
این آزمایش موشکی در حالی صورت می‌گیرد که کره شمالی نیز همزمان با دیدار رئیس جمهور آمریکا با سران ژاپن و کره جنوبی در لاهه هلند، دو موشک بالستیک میان‌برد را به دریا شلیک کرد.
بمب های سنگر شکن آمریکایی در راه عربستان
بمب های سنگر شکن آمریکایی در راه عربستان
عربستان به زودی اولین محموله بمبهای سنگر شکن پیووی 4 را که ساخت شرکت ریتیون است، تحویل خواهد گرفت.
به گزارش العالم، هفته نامه دیفنس نیوز
نوشت: شرکت آمریکایی ریتیون بمب ضد استحکامات پیووی 4 را در کارخانه های
خود در انگلیس تولید می کند .
کنگره آمریکا در فوریه 2014 با تحویل بمبهای پیووی 4 به عربستان موافقت
کرد و این در حالی است که وزارت امور خارجه آمریکا به مدت چند سال با تحول
این بمب ها به عربستان مخالفت می کرد .
دیفنس نیوز افزود : ارزش این قرارداد 247 میلیون دلار است و اولین محموله تا 18 ماه آینده به عربستان تحویل داده خواهد شد.
این هفته نامه تعداد بمب های پیووی 4 را که به عربستان تحویل داده خواهد شد ، فاش نکرد .
جنگنده های تُرنادو و تایفون انگلیس سال 2011 در حمله به لیبی از بمب های
پیووی 4 استفاده کردند و نیروی هوایی عربستان دارای هر دو نوع جنگنده
ترنادو و تایفون است.
نصب «سرجنگی هوشمند» بر روی موشکهای دوربُرد ایران
نصب «سرجنگی هوشمند» بر روی
موشکهای دوربُرد ایران
سیستم «هدایت تا آخر مسیر» در سرجنگی موشکها نصب می‌شود تا دقت اصابت آنها را بالا ببرد و این تکنولوژی امروز برروی هر موشکی قابل نصب است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،با دستیابی جمهوری اسلامی ایران به موشکهای با
بُرد بلند که بیشترین آنها 2هزار کیلومتر اعلام شده است، فرماندهان و
متخصصان صنایع موشکی بیشترین توان و همت خود را معطوف به افزایش میزان
«دقت» این موشکها کردند، چراکه بنا بر دکترین تعریف شده موشکی ایران و با
توجه به اهداف متخاصم اطراف کشور نظیر پایگاههای آمریکایی در منطقه و نیز
دشمن اصلی نظام اسلامی در منطقه یعنی رژیم صهیونیستی، این بُرد موشکها
دقیقا جوابگوی مقابله با آنها بوده و بُردهای بیش از 2هزار کیلومتر در
دستور کار نیروهای مسلح قرار ندارد هرچند بارها اعلام شده است که توان
افزایش بُرد، موجود است اما بنا بر اظهارات رسمی فرماندهان، قرار نیست این
بُرد حداقل فعلا افزایش پیدا کند.
موشک 2هزار کیلومتری سوخت جامد «سجیل»
پس از این بود که بُعد دوم مولفه‌های موشکی یعنی «دقت در انهدام اهداف» در دستور کار قرار گرفت که 2 نمونه موشک زمین به زمین «فاتح110» و نمونه دریایی آن با نام «خلیج فارس» امروز به عنوان دقیق‌ترین موشکهای جمهوری اسلامی در انهدام اهداف زمینی و دریایی محسوب می‌شوند.
موشک سوخت جامد «فاتح110» با توان نقطه زنی و بُرد حدود 300 کیلومتر
موشک سوخت جامد «خلیج فارس» مهمترین موشک بالستیک و نقطه‌زن ضد کشتی ایران با بُرد 300 کیلومتر
چندی پیش اما «سرجستجوگر هوشمند موشکهای بالستیک» با حضور فرماندهان عالی‌رتبه نیروهای مسلح در جشنواره «سلمان فارسی» رونمایی شد.
این سر جنگی در یکپارچگی با بقیه زیرسامانه نوین موشک با تامین قابلیت نقطه‌زن در خشکی و دریا توان رزم نیروهای مسلح را افزایش می‌دهد.
دقت اصابت و هوشمندی موشکهای بالستیک در کنار قدرت تخریب و توان غلبه بر سامانه‌های ضد موشک از ویژگی‌های برجسته این دستاورد نوین موشکی است.
این فناوری نوین که فقط در اختیار برخی از کشورهای پیشرفته قرار دارد، به عنوان نقش آفرین راهبردی منحصرا روی سلاح‌های استراتژیک استفاده می‌شود.
سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح نیز در همین راستا در گفتگو با خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس، گفت: این سیستم هدایت تا آخر مسیر در سرجنگی موشکها نصب می‌شود تا دقت اصابت آنها را بالا ببرد.
وزیر دفاع با تایید قابلیت نصب سرجنگی هوشمند بر روی موشکهای دوربُرد نظیر قدر، قیام و سجیل، تاکید کرد: این سرجنگی روی هر موشکی قابل نصب است.
موشک دوربرد سجیل
همانطور که گفته شد، تا پیش از این موشکهای فاتح110 و خلیج فارس به عنوان موشکهای با دقت بالا و اصطلاحا «نقطه زن» شناخته می‌شدند که بنا بر گفته وزیر دفاع، میزان خطای آنها امروز به زیر 5 متر رسیده است.
حال با بکارگیری این کلاهک‌های هوشمند، دقت موشکهای بالستیک بُردبلند نیز به میزان بسیار زیادی افزایش خواهد یافت.
با این تفاسیر، با نصب این سر جستجوگر هوشمند، کلاهک موشکهای ایران می‌توانند پس از ورود به جو نیز تحت کنترل قرار گرفته و با دقت بسیار بالا، هدف را منهدم کنند.
موشک بالستیک «قیام» با برد حدود 800 کیلومتر
موشک «شهاب 3» با برد حدود 1700 کیلومتر
بکارگیری این تکنولوژی مهم در کنار کلاهک‌های بارانی بر روی موشکهای میان‌بُرد و دوربُرد نظیر قیام و قدر (و احتمالا برخی نمونه‌های بُردبلند دیگر) می‌تواند بدترین خبر برای دشمنانی باشد که امروز با پای خود به منطقه خطر آمده و نیروها و تجهیزاتشان را دقیقا در تیررس موشکهای حتی با بُردکوتاه نظیر فاتح و خلیج فارس و زلزال قرار داده‌اند.
موشک‌هایی که برخی از آنها مانند قیام، دقیقا با هدف انهدام پایگاههای آمریکایی اطراف ایران ساخته شد و برخی دیگر نظیر سجیل و شهاب نیز کلیدواژه‌های مرگ در سرزمین‌های اشغالی هستند.
منبع: فارس
بمبهای لیزری بینا
دستاورد جدید متخصصان دفاعی؛
بمبهای لیزری بینا
بمبهای لیزری بینا
از
نکات قابل توجه در موشک بینا امکان شلیک آن به‌صورت 'سطح به سطح' است. هر
چند تعداد زیادی از موشکهای ساخته شده در دنیا هم به صورت 'هوا به سطح' و
هم 'سطح به سطح' قابل کاربری هستند اما تا کنون موشک سطح به سطح هدایت
لیزری در این ابعاد و وزن و با این روش عملیاتی مشاهده نشده است.
آخرین دستاورد موشکی کشورمان برای هواپیماهای رزمی سرنشیندار، موشک هوا به سطح هدایت لیزری پیشرفته "بینا" است که چندی پیش معرفی شد. این سلاح با بهرهگیری از آخرین فناوریها در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، طراحی، ساخته و با کمک نیروی هوافضای سپاه آزمایش شده و انواع دیگری از آن نیز در آینده معرفی می‌شود.
آخرین دستاورد موشکی کشورمان برای هواپیماهای رزمی سرنشیندار، موشک هوا به سطح هدایت لیزری پیشرفته "بینا" است که چندی پیش معرفی شد. این سلاح با بهرهگیری از آخرین فناوریها در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، طراحی، ساخته و با کمک نیروی هوافضای سپاه آزمایش شده و انواع دیگری از آن نیز در آینده معرفی می‌شود.
مهمات هدایت‌شونده در دنیا برای پاسخ به نیازهایی همچون کاهش بمبها یا موشکهای مصرفی برای انهدام یک هدف و کاستن از تعداد هواپیمای درگیر در هر عملیات تهاجمیتوسعه یافتند که این موارد در نهایت به کمتر شدن هزینهها، استهلاک تجهیزات و کاهش احتمال از دست رفتن هواپیما در عملیات منجر میشد. یکی از گونههای پرکاربرد سلاح‌های هدایت شونده هوا به سطح بمبها و موشکهای هدایت شونده با پرتو لیزر هستند.
روش پر استفاده در هدایت لیزری مهمات هواپرتاب به این ترتیب است که یک کاربر از طریق نشانهگذار، پرتو لیزر را به هدف تابانده و بازتاب این پرتو که به سمت بالا به شکل یک قیف جهت گرفته است توسط جست‌وجوگر (Seeker) موجود در دماغه موشک دریافت شده و بر مبنای تشخیص اختلاف زاویه این پرتو با مسیر موشک، فرامین هدایتی برای تصحیح مسیر آن ارسال می‌شود تا با حرکت به داخل این قیف لیزری، موشک به طور دقیق، یعنی با خطایی در حد چند متر به هدف برخورد کند.
موشک هدایت لیزری بینا
در این روش که هدایت نیمه‌فعال لیزری نامیده شده نشانهگذار باید تا لحظه برخورد موشک روی هدف تمرکز داشته باشد. در صورتی که این عمل نشانهگذاری توسط هواپیما اجرا شود با توجه به محدودیتهای مانوری ایجاد شونده برای حفظ دقت نشانهروی، عملاً این هواپیما فلج بوده و احتمال مورد اصابت قرار گرفتن آن زیاد است.
البته برای رفع این مشکل نیز راه حلهای مختلفی از جمله اصلاح راهکنش (تاکتیک) مورد استفاده و هدفگذاری توسط پهپادها یا نفرات زمینی وجود دارد.
برای نخستین بار، بمبهای هدایت لیزری در دهه 1960 میلادی در آمریکا توسعه داده و در جنگ ویتنام به کار گرفته شد. بعدها موشکهای هدایت لیزری نیز ساخته شدند تا قابلیتهای این نوع هدایت دقیق با برد و سرعت بیشتر موشکها ترکیب شود. در واقع هر چند موشکها گرانتر از بمبها هستند اما برد و سرعت بالاتر آنها هواپیمای شلیک‌کننده و نشانهگذار را از خطر پدافند دشمن، بیشتر مصون داشته و سرعت بسیار بالای موشکها نیز مدت زمان مورد نیاز برای فرایند نگهداشتن پرتو لیزر روی هدف را کاهش می‌دهد.
در ایران بمبهای لیزری که پیش از انقلاب از آمریکا خریداری شده بود توسط هواپیماهای اف-4دی فانتوم نیروی هوایی ارتش (نهاجا) در جنگ تحمیلی مورد استفاده قرار میگرفت که هر چند منجر به انهدام دقیق هدف میشد اما به دلیل آسیبهای وارده از سوی پدافند دشمن به جنگندهها عملاً باعث وارد شدن خسارت جدی به هواپیما و حتی از دست رفتن آن برای اجرای مأموریتهای بعدی میشد.
پس از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران متخصصان نهاجا دست به کار شده و چند نسل از موشکهای هدایت لیزری را که ستار 1 و 2 و 3 نامیده شد به همراه یک نمونه بمب لیزری و سامانه هدفگیری مربوط به آنها توسعه داده و به خدمت عملیاتی درآوردند.
چندی پیش با گذشت سالها از ساخت این سلاحها آخرین نمونه از موشکهای هدایت لیزری هوا به سطح به نام بینا که با بهرهگیری از آخرین فناوریهای آیرودینامیک، سازه، سرجنگی، پیشران سوخت جامد پیشرفته و سامانه‌های هدایتی به روز توسط وزرات دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ساخته شده، رونمایی گردیده است.
دو فروند موشک هدایت لیزری بینا زیر بالهای هواپیمای سوخو-25
تا کنون مشخصات عملیاتی و ابعادی از این موشک اعلام نشده اما بر اساس تصاویر منتشر شده میتوان طول این موشک را در حدود 3 تا 3.2 متر، بیشترین قطر بدنه 30 تا 40 سانتیمتر و دهانه بال آن را کمتر از 1.5 متر تخمین زد. با توجه به شکل مقطع بالها و بالکهای این موشک میتوان گفت بینا با "سرعت مافوق صوت" به سمت هدف خود سرازیر می‌شود.
بالها و قسمت انتهایی بدنه موشک هدایت لیزری بینا
پیکربندی این موشک شامل بدنه استوانهای، بالکهای کنترلی ذوزنقهای در دماغه و بالهای اصلی مثلثی امتداد یافته تا نزدیک دماغه با زائدههای ذوزنقهای در نوک بال است. پیشران سوخت جامد این موشک مانند سایر موشکهای همرده در انتهای بدنه قرار گرفته و بخش جست‌وجوگر لیزری و دماغه آن مشابه بمب هدایت لیزری ستار-4 و در واقع به فرم بمبهای هدایت لیزری پیووِی-2 است.
جستجوگر لیزری و بالکهای کنترلی در دماغه موشک بینا
با توجه به برد و میزان محموله جنگی موشکهای ستار میتوان میزان محموله جنگی بینا را در دستکم 70 تا 100 کیلوگرم تخمین زد. با بهرهگیری از سامانه هدایت لیزری در فاز نهایی پرواز، این موشک با خطایی اندک به هدف خود اصابت می کند که در تصویر زیر خط سیر موشک را از ارتفاع تقریبی 30 متری بالای هدف تا لحظه‌ای پیش از اصابت در محدوده 3 تا 6 متری هدف مشاهده میکنید.
اصابت موشک بینا به هدف با خطای اندک
خطای اصابت در موشکهای هدایت لیزری بیشتر ناشی از دقت نشانهگذاری لیزری روی هدف است که در صورت اجرای این عمل توسط سامانه‌های پایدار شده در پهپادها یا سکوی ثابت زمینی توسط نیروهای تکاوری، این خطا در مقایسه با هدفگذاری توسط هواپیمای جنگنده قابل کاهش است.
از نکات قابل توجه در موشک بینا امکان شلیک آن به صورت سطح به سطح است. هر چند تعداد زیادی از موشکهای ساخته شده در دنیا هم به صورت هوا به سطح و هم سطح به سطح قابل کاربری هستند مانند برخی موشکهای ضد زره، موشکهای ضد کشتی و موشکهای کروز ضد اهداف زمینی اما تا کنون موشک سطح به سطح هدایت لیزری در این ابعاد و وزن با این روش عملیاتی مشاهده نشده است.
شلیک موشک بینا از پرتابگر ثابت زمینی
این شیوه استفاده از موشک بینا در صورت ترکیب با پرتابگر متحرک می‌تواند برای انهدام بسیار دقیق تجهیزات، استحکامات و قطع خطوط تدارکاتی دشمن در محدوده برد چند ده کیلومتری مورد استفاده قرار گرفته و نیاز به پشتیبانی هوایی را خصوصاً در شرایط استیلای هوایی دشمن یا وجود پدافند هوایی سنگین در منطقه هدف کاهش دهد.
در فیلم منتشرشده از شلیک این موشک در حالت سطح به سطح تغییر مسیر آن پس از اندکی فاصله گرفتن از پرتابگر مشهود است. این واقعیت نشان‌دهنده عدم شلیک این موشک، صرفاً به صورت شبه بالستیک در این حالت بوده و تأییدکننده وجود یک سامانه هدایت و ناوبری در آن برای تطبیق با مسیر مناسب برای رسیدن به هدف است. بنا بر این با در نظر داشتن این نکته نیز برد موشک بینا را تخمین زد.
تغییر مسیر موشک بینا پس از شلیک از سکوی زمینی
بدیهی است در این حالت کار نشانهگذاری لیزری باید توسط پهپادها یا نیروهای تکاور به اجرا در آید که البته این دو روش در صورت شلیک موشک هدایت لیزری از هواپیماهای بمب افکن یا تهاجمی سرنشیندار نیز قابل استفاده است و خطر آسیب دیدن را برای هواپیمای گرانقیمت سرنشیندار در نقش نشانهگذار از بین میبرد.
به گفته مسؤولان دفاعی کشور موشک بینا دارای قابلیتهای دیگری غیر از موارد اعلام شده نیز است که در آینده معرفی خواهد شد. با توجه به نمونه‌های مشابه در دنیا میتوان گمانهزنی کرد انواع هدایت اپتیکی یا تصویرساز حرارتی نیز از این موشک در دست توسعه باشد.
بدیهی است انواع هواپیماهای کاربر موشک بینا محدود به هواپیمای تهاجم زمینی سوخو-25 نخواهد بود که در فیلمهای منتشر شده از موشک بینا در حال حمل دو فروند از آن دیده شد و هواپیماهایی مانند بمبافکن سوخو-24 و جنگنده-بمبافکن اف-4 فانتوم نیز می‌توانند از آن بهره ببرد.
شلیک موشک بینا از هواپیمای تهاجمی سوخو-25
هواپیمای سوخو-25 با بهسازیهای مختلف از جمله هماهنگی با پهپادها برای نشانهگیری هدف و انتقال اطلاعات به آن (که در رزمایش پیامبر اعظم(ص) اعلام شد) و نیز تجهیز به تسلیحات جدید مانند موشک بینا به قابلیتهای عملیاتی بالاتری دست یافته و مأموریتهای خاصتری را بر عهده گرفته است.
روند طراحی و تولید سلاح‌های هواپایه در کشور با درک نیاز به توسعه بیشتر چنین سامانههایی در چند سال اخیر سرعت بیشتری گرفته و با تمرکز فعالیتها در وزارت دفاع ضمن مشارکت بخشهای خودکفایی نهاجا و نیروی هوافضای سپاه از شتاب بیشتری هم برخوردار خواهد شد.
نمونههایی از این روند در توسعه موشک هوا به هوای فکور-90 و موشک هوا به سطح بینا قابل مشاهده بوده و ان‌شاءالله در آینده نیز ثمرات ارزشمند آن در به روز رسانی تجهیزات و تسلیحات این نیروها آشکارتر خواهد شد.