*** موشک شهاب-۳***
همه چیز درباره سیستمهای موشکی
*** موشک شهاب-۳***
همه چیز درباره سیستمهای موشکیگنبدی که قرار بود آهنین باشد+تصاویر
گنبدی که قرار بود آهنین باشد+تصاویر
هرچند «تبلیغات» درباره سامانه اغراق شده «گنبد آهنین» زیاد است اما برخی نمونه‌های عملی و آشکار نشان می‌دهد سردمداران رژیم اشغالگر قدس باید در نامگذاری این سامانه پدافند هوایی خود تجدید نظر کنند.
به
گزارش مشرق، انتشار خبر اختلال در سامانه موشکی «گنبد آهنین» اسراییل و
شلیک اشتباه 2 فروند موشک به شهرک صهیونیست نشین «ایلات» بار دیگر
ناکارآمدی این سامانه موشکی در برابر تهدیدات بالقوه و بالفعل علیه
اشغالگران را نمایان کرد.
به گزارش پایگاه خبری «فلسطین الآن»، منابع آگاه صهیونیستی اعلام کردند که سامانه موشکی «گنبد آهنین»، به طور اشتباهی 2 فروند موشک شلیک کرده است.
این درحالی است که پیش از این ادعا شده بود 2 فروند موشک مذکور از سوی نیروهای مقاومت به سمت «ایلات» شلیک شده اما پایگاه اطلاع‌رسانی اسرائیلی «0404» با رد این موضوع گفته است که «گنبد آهنین» به اشتباه 2 فروند موشک شلیک کرده و ارتش اسرائیل نیز درحال بررسی این مسئله است.
* گنبدی که قرار بود «آهنین» باشد
بعد از تجربه جنگ لبنان و شکست ارتش اسراییل در مقابل حزب الله در تابستان 2006 میلادی (جنگ 33روزه)، رژیم صهیونیستی به طور جدی به فکر تقویت سیستم دفاع موشکی خود افتاد.
این رژیم پیش از این، سیستم دوربرد موسوم به «پیکان» (Arrow)را طراحی کرده بود، اما بعد از جنگ 33 روزه لبنان، تصمیم گرفت که با سرمایه گذاری سنگین، سیستم «گنبد آهنین» (Iron Dome) را طراحی و تولید کند.
سیستم دفاع ضدموشکی «گنبد آهنین» یک سامانه دفاع زمین به هوای توسعه‌داده شده توسط صنایع دفاعی «رافائل» اسراییل برای مقابله با انواع موشک‌ها و تهدیدات هوایی علیه سرزمین های اشغالی است و بنا بر ادعای فرماندهان ارتش صهیونیستی توانایی تشخیص آن را دارد که کدام موشک به سمت مناطق مسکونی و کدام به سمت مناطق بی‌خطر میرود و از قابلیت درگیری با چندین هدف و شبکه محور بودن چندین سیستم فعال در منطقه که با هم همیشه در حال تبادل اطلاعات می باشند نیز برخوردار است.
گرافیک عملکرد سامانه سپر دفاع موشکی گنبد آهنین
اسراییل مدعی است این سیستم تنها در یک ماه (در طول نبرد با مقاومت فلسطین) توانسته است 80 درصد از 300 راکتهایی که از غزه به سمت سرزمین اشغالی شلیک شده را مهار کند.
سیستم موشکی گنبد آهنین دارای 3 بخش «رادار ردیابی موشک»، «مرکز کنترل» و «بخش شلیک موشک» بوده و شکل اولیه این سیستم نیز به صورت موشکهای پاتریوت آمریکا در سرزمین های اشغالی و عربستان به کار گرفته می‌‌شد.
طرح استقرار این سامانه در فوریه 2007 توسط عمیر پرتز، وزیر دفاع وقت رژیم صهیونیستی، مطرح و در مارس 2011 مورد بهره برداری قرار گرفت.
به گفته برخی منابع خبری، هزینه طراحی و استقرار «گنبد آهنین» بیش از یک میلیارد یورو برآورد شده بود. در حالی که این سیستم در داخل رژیم صهیونیستی منتقدان زیادی داشت که موجب شد تا بخشی از هزینه های آن توسط آمریکا تامین شود.
بازدید اوباما از سامانه‌های گنبد آهنین در سفر به سرزمین‌های اشغالی
حال این سامانه عریض و طویل دفاع موشکی که می کوشد تا 24 ساعته از امنیت سرزمین هایی که همیشه سایه ترس و مرگ را بر سر شهروندان خود می بیند، دفاع کند، در ادامه ناکارآمدی‌های خود، نه تنها این وظیفه اصلی خود را تامین نکرده، بلکه خود امروز به خطری جدی برای امنیت شهرک نشینان صهیونیست تبدیل شده است.
* گنبد آهنین؛ ناتوان در برابر راکتهای فلسطینی
در جریان جنگ 9روزه رژیم صهیونیستی علیه مقاومت اسلامی در فلسطین، نیروهای مقاومت برای اولین بار دست به موشک باران انبوه سرزمین های اشغالی زد به نحوی که تعداد زیادی از راکت های برد کوتاه «فجر»، از غزه به سمت پایتخت این رژیم یعنی تل‌آویو و برخی شهرهای صهیونیستی شلیک شد و به برخی مراکز در این شهرها نیز اصابت کرد.
این در حالی بود که ارتش صهیونیستی بخش عمده‌ای از سامانه موشکی «گنبد آهنین» را دقیقا به منظور مقابله با موشکهای گروههای فلسطینی، در نزدیکی باریکه غزه مستقر کرده تا بتواند جلوی موشکهای مقاومت را بگیرد اما در این جنگ و در صحنه عمل آشکار شد که این سامانه حداقل در برابر حجم انبوه موشک باران موفق نخواهد بود.
شلیک موشک از سامانه پدافندی گنبد آهنین
بنابراین وقتی گنبد آهنین نمی‌تواند در برابر راکتهای معمولی مقاومت فلسطین، از امنیت سرزمین‌های اشغالی محافظت کند، به طریق اولی در برابر موشک های پیشرفته و «نقطه‌زن» حزب الله لبنان و نیز موشکهای دوربُرد ایرانی نظیر «سجیل» و «شهاب» و «قدر» و «عاشورا»، قادر به هیچ عکس‌العملی نخواهد بود.
* جولان پهپاد ایرانی حزب الله در آسمان اسراییل
مهرماه سال 91 بود که خبری مهم در رسانه های بین‌المللی منتشر شد.
این خبر حاکی از آن بود که یک فروند پهپاد ناشناس در مسیر رسیدن به نیروگاه اتمی دیمونا و در عمق سرزمین های اشغالی شناسایی و مورد هدف قرار گرفته است.
این هواپیمای بدون سرنشین توانسته بود با عبور از دید رادارهای فوق پیشرفته، وارد فضای سرزمین‌های اشغالی شده و با طی مسیری در حدود 300 کیلومتر و عبور از روی مهمترین مراکز نفتی و نظامی اسراییل، طی 3 ساعت، خود را به نزدیکی اصلی‌ترین مرکز تاسیسات هسته ای این رژیم یعنی نیروگاه دیمونا در عمق صحرای نقب برساند؛ این موضوع حتی پس از کشف و انهدام نیز تا چند روز، به معمای لاینحل سردمداران این رژیم تبدیل شده بود.
اگر چه در همان ابتدای کار، گمانه زنی‌های متعددی در خصوص این پهپاد صورت گرفت اما اندکی بعد با سخنرانی سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان معلوم گردید که این ماجرا، جدیدترین سناریوی حزب الله برای غافلگیری ارتش شکست ناپذیر! صهیونیستی است؛ ماجرایی که برای چندمین بار، حیثیت این رژیم را بر سر آنچه که سالها به آن افتخار می‌کرد لکه دار می‌کرد: ورود یک شیء پرنده به فضای سرزمینی که به گفته منابع نظامی غربی، پیشرفته‌ترین سامانه‌های راداری و دفاع موشکی با نام «گنبد آهنین» از آن دفاع می کنند.
اگر حزب الله لبنان در مقاطع مختلفی همچون جنگ 33 روزه، جنگهای منتهی به آزادسازی جنوب لبنان در سال 2000 و یا در انجام عملیاتهای شناسایی و شنود اطلاعاتی، توانسته بود ضربات بی‌آبروکننده‌ای به ارتش اسراییل بزند (مانند ضربات پی در پی حزب الله در جنگ 33روزه به تانک فوق پیشرفته مرکاوا به عنوان ناموس ارتش صهیونیست و یا عملیات شنود اطلاعات جنگنده های ارتش اسراییل) اما این بار با بکارگیری سامانه هوایی و نفوذ به آسمان «محافظت شده‌ترین نقطه دنیا»، فصل جدیدی از نبرد میان حزب الله و اسراییل را رقم می‌زد.
استتار سامانه موشکی گنبد آهنین در سرزمین‌های اشغالی
دو نکته بارز در مسیر پروازی این هواپیمای بدون سرنشین آن بود که توانست حریم عملیاتی و حریم هوایی اسرائیل را بدون هیچگونه ردیابی طی کند.
حریم عملیاتی اسرائیل، منطقه نفوذ و سیطره پدافند دفاع هوایی اسرائیل بوده که بالغ بر 150 کیلومتر در عمق دریا است. حریم هوایی، معمولا حریم قانونی هر کشوری است که تا 70 کیلومتر بالای دریا امتداد می‌یابد.
این پهپاد پرواز خود را بر فراز ناوگان‌های حاضر در مرز دریایی فلسطین اشغالی ادامه داد، جایی که ناوگان‌های آمریکا، کشورهای غربی و اسرائیل حضور داشتند که همگی برای دفاع و محافظت از حریم اسرائیل فعالیت می‌کنند.
گرافیک عبور پهپاد ایوب بر فراز ناوگان دریایی آمریکا و اسراییل در مدیترانه
پهپاد «ایوب» توانسته بود بدون شناسایی شدن، تمام ردیاب‌ها و رادارهای اسرائیل را پشت سر گذاشته و حتی پرواز و جمع آوری اطلاعات بر فراز سکوهای نفتی اسرائیل را نیز از دست ندهد.
البته حزب الله لبنان به طور دقیق مشخص نکرد که پهپاد «ایوب» دقیقا از چه نقطه‌ای وارد سرزمین‌های اشغالی شد اما 3 مسیر پروازی را برای ورود این هواپیمای بدون سرنشین به سرزمین اشغالی مشخص کرد.
این پهپاد توانست از سامانه دفاع موشکی «گنبد آهنین» که در سرتاسر مرز نوار غزه مستقر شده بدون شناسایی عبور کرده و با پرواز بر فراز مهمترین پایگاه‌های نظامی اسرائیل، عملیات شناسایی خود را انجام دهد.
گرافیک عبور پهپاد ایوب بر فراز سپر دفاع موشکی گنبد آهنین
در مرحله آخر از این ماجرا، پهپاد «ایوب» توانسته بود خود را تا نزدیکی سایت هسته‌ای دیمونا در عمق صحرای نقب برساند و در این منطقه بود که وجود آن شناسایی شد.
بر اساس اعتراف صهیونیست‌ها، شناسایی این پهپاد توسط رادارها نبوده و توسط دیده‌بان‌ها و از طریق چشم انجام شده است.
نمایی از نیروگاه هسته‌ای دیمونا
البته با اعلام دبیر کل حزب الله مبنی بر ایرانی بودن این پهپاد، زنگ خطر دیگری برای سران رژیم صهیونیستی به صدا در آمد که «وقتی سامانه‌های پدافندی آنها در برابر پهپاد ایوب ناکارآمد است، در مقابل نفوذ هواپیماهای بدون سرنشین پیشرفته تر ایرانی نظیر «شاهد129» و «فُطرُس» چه عملکردی خواهند داشت؟» دور از ذهن هم نیست که جمهوری اسلامی ایران با در اختیار گذاشتن نمونه ای از دستاوردهای خود در عرصه هواپیماهای بدون سرنشین به حزب الله لبنان (به عنوان بازوی قدرتمند ایران در زیر گوش اسراییل)، علاوه بر مخابره پیامی مهم برای قسم خورده‌ترین دشمن خود، بار دیگر این نکته را یاد آورد شود که در نوبت بعدی، پهپاد نفوذی شاید مجهز به موشک هایی باشد که براحتی شاهرگ حیاتی اسراییل را در 40 کیلومتر مورد هدف قرار دهد.
هرچند حرف و حدیث و «تبلیغ» درباره سامانه اغراق شده «گنبد آهنین» بیش از این حرفهاست، اما 2 نمونه فوق در صحنه واقعی عمل و نیز اشتباه اخیر این سامانه در اصابت موشک به شهرکهای صهیونیستی، گویای این نکته است که سردمداران رژیم اشغالگر قدس باید در نامگذاری این سامانه تجدید نظر کنند و شاید «گنبد پوشالی» عنوان بهتر و دقیق‌تری برای آن باشد.
به گزارش پایگاه خبری «فلسطین الآن»، منابع آگاه صهیونیستی اعلام کردند که سامانه موشکی «گنبد آهنین»، به طور اشتباهی 2 فروند موشک شلیک کرده است.
این درحالی است که پیش از این ادعا شده بود 2 فروند موشک مذکور از سوی نیروهای مقاومت به سمت «ایلات» شلیک شده اما پایگاه اطلاع‌رسانی اسرائیلی «0404» با رد این موضوع گفته است که «گنبد آهنین» به اشتباه 2 فروند موشک شلیک کرده و ارتش اسرائیل نیز درحال بررسی این مسئله است.
* گنبدی که قرار بود «آهنین» باشد
بعد از تجربه جنگ لبنان و شکست ارتش اسراییل در مقابل حزب الله در تابستان 2006 میلادی (جنگ 33روزه)، رژیم صهیونیستی به طور جدی به فکر تقویت سیستم دفاع موشکی خود افتاد.
این رژیم پیش از این، سیستم دوربرد موسوم به «پیکان» (Arrow)را طراحی کرده بود، اما بعد از جنگ 33 روزه لبنان، تصمیم گرفت که با سرمایه گذاری سنگین، سیستم «گنبد آهنین» (Iron Dome) را طراحی و تولید کند.
سیستم دفاع ضدموشکی «گنبد آهنین» یک سامانه دفاع زمین به هوای توسعه‌داده شده توسط صنایع دفاعی «رافائل» اسراییل برای مقابله با انواع موشک‌ها و تهدیدات هوایی علیه سرزمین های اشغالی است و بنا بر ادعای فرماندهان ارتش صهیونیستی توانایی تشخیص آن را دارد که کدام موشک به سمت مناطق مسکونی و کدام به سمت مناطق بی‌خطر میرود و از قابلیت درگیری با چندین هدف و شبکه محور بودن چندین سیستم فعال در منطقه که با هم همیشه در حال تبادل اطلاعات می باشند نیز برخوردار است.
اسراییل مدعی است این سیستم تنها در یک ماه (در طول نبرد با مقاومت فلسطین) توانسته است 80 درصد از 300 راکتهایی که از غزه به سمت سرزمین اشغالی شلیک شده را مهار کند.
سیستم موشکی گنبد آهنین دارای 3 بخش «رادار ردیابی موشک»، «مرکز کنترل» و «بخش شلیک موشک» بوده و شکل اولیه این سیستم نیز به صورت موشکهای پاتریوت آمریکا در سرزمین های اشغالی و عربستان به کار گرفته می‌‌شد.
طرح استقرار این سامانه در فوریه 2007 توسط عمیر پرتز، وزیر دفاع وقت رژیم صهیونیستی، مطرح و در مارس 2011 مورد بهره برداری قرار گرفت.
به گفته برخی منابع خبری، هزینه طراحی و استقرار «گنبد آهنین» بیش از یک میلیارد یورو برآورد شده بود. در حالی که این سیستم در داخل رژیم صهیونیستی منتقدان زیادی داشت که موجب شد تا بخشی از هزینه های آن توسط آمریکا تامین شود.
حال این سامانه عریض و طویل دفاع موشکی که می کوشد تا 24 ساعته از امنیت سرزمین هایی که همیشه سایه ترس و مرگ را بر سر شهروندان خود می بیند، دفاع کند، در ادامه ناکارآمدی‌های خود، نه تنها این وظیفه اصلی خود را تامین نکرده، بلکه خود امروز به خطری جدی برای امنیت شهرک نشینان صهیونیست تبدیل شده است.
* گنبد آهنین؛ ناتوان در برابر راکتهای فلسطینی
در جریان جنگ 9روزه رژیم صهیونیستی علیه مقاومت اسلامی در فلسطین، نیروهای مقاومت برای اولین بار دست به موشک باران انبوه سرزمین های اشغالی زد به نحوی که تعداد زیادی از راکت های برد کوتاه «فجر»، از غزه به سمت پایتخت این رژیم یعنی تل‌آویو و برخی شهرهای صهیونیستی شلیک شد و به برخی مراکز در این شهرها نیز اصابت کرد.
این در حالی بود که ارتش صهیونیستی بخش عمده‌ای از سامانه موشکی «گنبد آهنین» را دقیقا به منظور مقابله با موشکهای گروههای فلسطینی، در نزدیکی باریکه غزه مستقر کرده تا بتواند جلوی موشکهای مقاومت را بگیرد اما در این جنگ و در صحنه عمل آشکار شد که این سامانه حداقل در برابر حجم انبوه موشک باران موفق نخواهد بود.
بنابراین وقتی گنبد آهنین نمی‌تواند در برابر راکتهای معمولی مقاومت فلسطین، از امنیت سرزمین‌های اشغالی محافظت کند، به طریق اولی در برابر موشک های پیشرفته و «نقطه‌زن» حزب الله لبنان و نیز موشکهای دوربُرد ایرانی نظیر «سجیل» و «شهاب» و «قدر» و «عاشورا»، قادر به هیچ عکس‌العملی نخواهد بود.
* جولان پهپاد ایرانی حزب الله در آسمان اسراییل
مهرماه سال 91 بود که خبری مهم در رسانه های بین‌المللی منتشر شد.
این خبر حاکی از آن بود که یک فروند پهپاد ناشناس در مسیر رسیدن به نیروگاه اتمی دیمونا و در عمق سرزمین های اشغالی شناسایی و مورد هدف قرار گرفته است.
این هواپیمای بدون سرنشین توانسته بود با عبور از دید رادارهای فوق پیشرفته، وارد فضای سرزمین‌های اشغالی شده و با طی مسیری در حدود 300 کیلومتر و عبور از روی مهمترین مراکز نفتی و نظامی اسراییل، طی 3 ساعت، خود را به نزدیکی اصلی‌ترین مرکز تاسیسات هسته ای این رژیم یعنی نیروگاه دیمونا در عمق صحرای نقب برساند؛ این موضوع حتی پس از کشف و انهدام نیز تا چند روز، به معمای لاینحل سردمداران این رژیم تبدیل شده بود.
اگر چه در همان ابتدای کار، گمانه زنی‌های متعددی در خصوص این پهپاد صورت گرفت اما اندکی بعد با سخنرانی سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان معلوم گردید که این ماجرا، جدیدترین سناریوی حزب الله برای غافلگیری ارتش شکست ناپذیر! صهیونیستی است؛ ماجرایی که برای چندمین بار، حیثیت این رژیم را بر سر آنچه که سالها به آن افتخار می‌کرد لکه دار می‌کرد: ورود یک شیء پرنده به فضای سرزمینی که به گفته منابع نظامی غربی، پیشرفته‌ترین سامانه‌های راداری و دفاع موشکی با نام «گنبد آهنین» از آن دفاع می کنند.
اگر حزب الله لبنان در مقاطع مختلفی همچون جنگ 33 روزه، جنگهای منتهی به آزادسازی جنوب لبنان در سال 2000 و یا در انجام عملیاتهای شناسایی و شنود اطلاعاتی، توانسته بود ضربات بی‌آبروکننده‌ای به ارتش اسراییل بزند (مانند ضربات پی در پی حزب الله در جنگ 33روزه به تانک فوق پیشرفته مرکاوا به عنوان ناموس ارتش صهیونیست و یا عملیات شنود اطلاعات جنگنده های ارتش اسراییل) اما این بار با بکارگیری سامانه هوایی و نفوذ به آسمان «محافظت شده‌ترین نقطه دنیا»، فصل جدیدی از نبرد میان حزب الله و اسراییل را رقم می‌زد.
دو نکته بارز در مسیر پروازی این هواپیمای بدون سرنشین آن بود که توانست حریم عملیاتی و حریم هوایی اسرائیل را بدون هیچگونه ردیابی طی کند.
حریم عملیاتی اسرائیل، منطقه نفوذ و سیطره پدافند دفاع هوایی اسرائیل بوده که بالغ بر 150 کیلومتر در عمق دریا است. حریم هوایی، معمولا حریم قانونی هر کشوری است که تا 70 کیلومتر بالای دریا امتداد می‌یابد.
این پهپاد پرواز خود را بر فراز ناوگان‌های حاضر در مرز دریایی فلسطین اشغالی ادامه داد، جایی که ناوگان‌های آمریکا، کشورهای غربی و اسرائیل حضور داشتند که همگی برای دفاع و محافظت از حریم اسرائیل فعالیت می‌کنند.
پهپاد «ایوب» توانسته بود بدون شناسایی شدن، تمام ردیاب‌ها و رادارهای اسرائیل را پشت سر گذاشته و حتی پرواز و جمع آوری اطلاعات بر فراز سکوهای نفتی اسرائیل را نیز از دست ندهد.
البته حزب الله لبنان به طور دقیق مشخص نکرد که پهپاد «ایوب» دقیقا از چه نقطه‌ای وارد سرزمین‌های اشغالی شد اما 3 مسیر پروازی را برای ورود این هواپیمای بدون سرنشین به سرزمین اشغالی مشخص کرد.
این پهپاد توانست از سامانه دفاع موشکی «گنبد آهنین» که در سرتاسر مرز نوار غزه مستقر شده بدون شناسایی عبور کرده و با پرواز بر فراز مهمترین پایگاه‌های نظامی اسرائیل، عملیات شناسایی خود را انجام دهد.
در مرحله آخر از این ماجرا، پهپاد «ایوب» توانسته بود خود را تا نزدیکی سایت هسته‌ای دیمونا در عمق صحرای نقب برساند و در این منطقه بود که وجود آن شناسایی شد.
بر اساس اعتراف صهیونیست‌ها، شناسایی این پهپاد توسط رادارها نبوده و توسط دیده‌بان‌ها و از طریق چشم انجام شده است.
البته با اعلام دبیر کل حزب الله مبنی بر ایرانی بودن این پهپاد، زنگ خطر دیگری برای سران رژیم صهیونیستی به صدا در آمد که «وقتی سامانه‌های پدافندی آنها در برابر پهپاد ایوب ناکارآمد است، در مقابل نفوذ هواپیماهای بدون سرنشین پیشرفته تر ایرانی نظیر «شاهد129» و «فُطرُس» چه عملکردی خواهند داشت؟» دور از ذهن هم نیست که جمهوری اسلامی ایران با در اختیار گذاشتن نمونه ای از دستاوردهای خود در عرصه هواپیماهای بدون سرنشین به حزب الله لبنان (به عنوان بازوی قدرتمند ایران در زیر گوش اسراییل)، علاوه بر مخابره پیامی مهم برای قسم خورده‌ترین دشمن خود، بار دیگر این نکته را یاد آورد شود که در نوبت بعدی، پهپاد نفوذی شاید مجهز به موشک هایی باشد که براحتی شاهرگ حیاتی اسراییل را در 40 کیلومتر مورد هدف قرار دهد.
هرچند حرف و حدیث و «تبلیغ» درباره سامانه اغراق شده «گنبد آهنین» بیش از این حرفهاست، اما 2 نمونه فوق در صحنه واقعی عمل و نیز اشتباه اخیر این سامانه در اصابت موشک به شهرکهای صهیونیستی، گویای این نکته است که سردمداران رژیم اشغالگر قدس باید در نامگذاری این سامانه تجدید نظر کنند و شاید «گنبد پوشالی» عنوان بهتر و دقیق‌تری برای آن باشد.
منبع: فارس
پهلوان افسانه ای جایگزین S-300 می شود+عکس
آشنایی با جایگزین S300 در روسیه؛
پهلوان افسانه ای جایگزین S-300 می شود+عکس
این
سامانه دفاع هوایی از سه بخش اصلی شامل : پست فرماندهی ، سامانه راداری و
پرتاب گر موشکی تشکیل می شود. لقب این سامانه دفاع هوایی "ویتیاز" است که
مربوط به یکی از پهلوانان افسانه ای در فرهنگ اسلاو می باشد.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق،
شرکت دفاعی آلماز روسیه از نسل جدید پدافند هوایی خود رونمایی کرده است.
این سامانه با نام " S-350 " شناخته می شود. سامانه موشکی مورد نظر که در
جریان نمایشگاه ماکس 2013 از آن رونمایی شده است یک سامانه با تحرک بالا به
شمار می آید که از سامانه دفاع هوایی S-400 کوچکتر بوده اما از موشکهای
سطح به هوای مدل 9M96E2 که در اس 400 استفاده می شود بهره می برد.این سامانه دفاع هوایی از سه بخش اصلی شامل : پست فرماندهی ، سامانه راداری و پرتاب گر موشکی تشکیل می شود. لقب این سامانه دفاع هوایی "ویتیاز" است که مربوط به یکی از پهلوانان افسانه ای در فرهنگ اسلاو می باشد.
پست فرماندهی مدل 50K6E توانایی کنترل همزمان 2 دستگاه رادار و 8 پرتاب گر را داشته و می تواند با 16 هواپیما و یا 16 موشک در آن واحد درگیر شود. هدف اصلی از طراحی این سامانه یافتن جایگزینی برای مدلهای اولیه سامانه دفاع هوایی S-300 مثل مدلهای PS و PMU می باشد. این سامانه ها قرار است که در سال 2015 میلادی از ارتش روسیه بازنشسته بشوند و بناست که سامانه S-350 جایگزین این سیستمها بشود.
پست فرماندهی مدل 50K6E
تحرک بالا، توانایی درگیری همزمان با طیف گوناگونی از تهدیدات هوایی در شب و روز و همچنین تمامی شرایط آب و هوایی و همچنین زمان کم مورد نیاز برای استقرار از جمله نکات مثبت این سامانه به شمار می آید. باید اضافه کرد که سیستم دفاع هوایی S-350 می تواند در زمانی در حدود 5 دقیقه آماده کار شود. بنا بر اطلاعات موجود این سامانه در پاییز امسال آزمایشات خود را آغاز می کند.
پرتاب گر موشکی مدل 50P6E
پرتاب گر موشکی مدل 50P6E شامل 12 فروند موشک مدل 9M96E2 و یا 9M96 می باشد که از سامانه پرتاب عمودی استفاده کرده و می تواند با تهدیداتی تا فاصله 120 کیلومتر و ارتفاع حدودا 20 کیلومتری از سطح زمین درگیر شود. یکی از نکات مثبت این سامانه پرتاب گر توانایی استفاده از موشکهای کوچکتر مثل سری 9M100 است. بر خلاف دو مدل بالایی که از هدایت راداری بهره می برند، این موشک کوچکتر با استفاده از سامانه های فروسرخ با برد کمتر برای درگیری با موشکهای کروز و پرنده های بی سرنشین به کار می رود.
سامانه راداری مدل 50N6E
رادار مدل 50N6E به کار رفته در این سامانه از انواع فاز آرایه به شمار می آید و بر پایه سامانه دفاع هوایی " KM-SAM Chun Koong " ارتش کره جنوبی که با کمک روسیه طراحی و ساخته شده است به تولید رسیده است. این سامانه روسی قرار است تا در کنار سیستم هایی همچون اس 400، اس 500 و پانتسیر اس 1 دفاع چند لایه هوایی از حریم هوایی روسیه را بر عهده بگیرد. بر اساس اخبار موجود ارتش روسیه قصد دارد تا سال 2020 میلادی 30 دستگاه از این سامانه را به خدمت بگیرد.
عصر و گاما؛ رادارهایی مدرن که در سکوت رادیویی آمدند + عکس
عصر و گاما؛ رادارهایی مدرن که در سکوت رادیویی آمدند
رادار
گاما یک مجموع راداری آرایه فازی فعال سه بعدی "UHF" در باند "L" است که
وظیفه جستجو و کشف اهداف هوایی شامل پرنده های بال ثابت با سطح مقطع راداری
پایین و بالگردها، موشک های کروز و مهمات هدایت شونده و همچنین موشکهای
بالستیکی را بر عهده دارد.
به گزارش مشرق،
چشم های بینا و همیشه هوشیار نیروهای مسلح کشورمان اگرچه متکی به تجهیزات
نبوده و با انبوهی از ابتکارات و پشتوانه تجربیات دفاع مقدس و ایمان به
قادر متعال، مشغول خدمت هستند اما استفاده از سامانه های مدرن را نیز به
عنوان عنصری مهم در مقابله با دشمن مجهز و قداره کش، مهم می دانند.
طی هفته های اخیر، در دو عرصه مهم دریایی و پدافند هوایی، اخباری از عملیاتی شدن رادارهای جدید منتشر شده که به نظر می رسد ارتقاء قابل توجهی به توان دفاعی نیروهای مسلح ایران خواهد داد. این دو رادار شامل رادارهای عصر و گاما هستند.
رادار عصر؛ چشمان مدرن ناوشکن های ایرانی
ناوهای رزمی برای اطلاع زودهنگام از تهدیدات هوایی پیرامون خود به رادارهایی نیازمند هستند که ضمن قابل نصب بودن در فضای محدود عرشه از برد و عملکرد مناسبی نیز برخوردار باشند. این اولین حلقه از پدافند هوایی یک شناور رزمی را شکل می‌دهد که بر روی آبها ممکن است از پوشش هوایی محروم باشد و تنها با اطلاعات تولید شده توسط رادارها سامانه‌های پدافندی موشکی و توپخانهای خود را آماده نبرد میکند.
تاریخ وقایع جنگ جهانی دوم و جنگهای مختلف تا به امروز نیز اهمیت وجود هشدار زودهنگام برای نیروی دریایی را عملاً تأیید میکند.
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (نداجا) چندی پیش، از یک رادار جدید و پیشرفته رونمایی کرد که توسط متخصصان داخلی تولید شده و برای نصب روی ناوهای مختلف فعلی و آینده در نظر گرفته شده است. این رادار با نام «عصر» از نوع آرایه فازی و با آنتن مسطح بوده و از برد و عملکرد قابل توجهی برخوردار است.
فرماندهان نیروی دریایی ارتش برای اولین بار چند سال پیش در مصاحبههای خود از وجود پروژه عصر برای تولید یک رادار دیجیتال در باند S با آنتن مسطح با طول موج 8 تا 15 سانتیمتر اطلاع داده بودند که برای به کار گیری در شناورهایی در رده ناو و بالاتر در دست توسعه بوده و از عملکرد بالایی در شرایط آب و هوایی مختلف برخوردار خواهد بود.
پیش از این ناوهای بایندر و نقدی در زمان تحویل به ایران به رادار جستجوی هوایی Westinghouse SPS-6C با برد 146 کیلومتر در باند D و ناوشکنها (ناوهای محافظ) رده الوند به رادار جستجوی هوایی AWS-1 با برد 110 کیلومتر و باند E/F مجهز بودند. نمونه اول ناوشکن جماران نیز که ساخت کشورمان است به راداری مشابه AWS-1 مجهز شده بود و دومین فروند آن که با نام دماوند در ناوگان شمال نداجا به خدمت گرفته شده به رادار عصر مجهز است و به زودی نمونه رونمایی شده از رادار عصر نیز در جنوب به جای رادار فعلی روی ناو جماران نصب خواهد شد.
به نظر می رسد با تولید رادار آرایه فازی عصر که اولین نمونه‌های آن بر روی ناوشکنهای جماران و دماوند به کار گرفته میشود امکان تجهیز ناوهای قبلی خصوصاً ناوشکنها به این رادار مدرن و کارامد نیز در آینده وجود خواهد داشت. همچنین تولیدات بعدی کشورمان مانند ناوشکن سهند و ناو بزرگ عملیاتی-آموزشی خلیج فارس نیز از مشتریان آخرین نمونه‌های رادار آرایه فازی عصر در سالهای آینده خواهند بود.
رادارهای آرایه فازی دارای توانمندیهای بالایی هستند که ناشی از به کار گیری فناوریهای جدید است. در این رادارها برای جستجو در فضای تحت پوشش، سهم عمده بجای گردش مکانیکی آنتن رادار بر عهده تغییر در زاویه انتشار امواج است. پویش بسیار سریع محیط (در حد میلی ثانیه)، مقاومت بالا علیه اقدامات ضد الکترونیک و کشف بسیار مشکل محل رادار توسط سامانه‌های الکترونیکی گیرنده و هشدار راداری دشمن از جمله مهمترین ویژگیهای عملکردی این رادارهای پیشرفته است. این رادارها دارای دو نوع اصلی فعال(اکتیو) و غیرفعال(پسیو) هستند که در نوع فعال میتوانند تا 1000 بار درثانیه تغییر فاز داده و در صورت بروز اشکال در گیرنده و فرستندهها کل رادار دچار اختلال نمی‌شود.
در واقع در این رادارها تعداد زیادی عنصر فرستنده و گیرنده در کنار یکدیگر قرار داشته و هر یک از آنها عملاً یک رادار کوچک هستند که در مجموع با عملکرد هماهنگ، قابلیتهای ویژه رادارهای آرایه فازی نظیر توانایی شاسایی همزمان صدها هدف که در فواصل و ارتفاعات مختلفی در پهنه آسمان حضور دارند را بوجود میآورند.
رادارهای آرایه فازی به دلیل عدم انتشار امواج با الگوی مشخص و تغییر فاز در کسری از ثانیه شناسائی منبع پرتو و محل رادار برای دشمن کاری بسیار مشکل خواهد بود. این قابلیت برای به تأخیر افتادن کشف محل دقیق شناور در دریا بسیار مهم و ارزشمند است این رادارها در صورت کشف شدن توسط دشمن یا اخلالهای الکترونیکی به دلیل تغییر فاز، به میزان بسیار بالائی مقاوم هستند.
رادارهای آرایه فازی قادر به هدایت چندین موشک علیه چندین هدف در زمان واحد بوده و در زمینههای گستردهای از جمله رادارهای هواشناسی، نصب بر روی جنگندهها، ناوها و رادارهای رهگیری موشکهای بالستیک قابلیت به کار گیری دارند.
تاکنون چند نمونه رادار آرایه فازی در کشور دیده یا معرفی شده است از جمله رادار 6400 المانی که چند سال پیش توسط وزیر دفاع وقت از آن صحبت شد و رادار آرایه فازی برد متوسط نجم 802 ، دو نمونه از آنها هستند.
بر اساس اعلام رسمی مسئولان، رادار عصر می‌تواند به صورت سه بعدی اهداف را ردگیری کند یعنی فاصله، زاویه و ارتفاع آنها را تعیین نماید. این رادار قابلیت ردگیری همزمان 1000 هدف را داشته و برد آن برای اهدافی با سطح مقطع راداری (RCS) 4 متر مربع در حدود 200 کیلومتر است.
با توجه به ظاهر رادار عصر قاعدتاً در آن، تغییر جهت امواج تنها در راستای عمودی بر مبنای تغییر فاز انجام میشود زیرا این رادار قابلیت چرخش در صفحه افقی را دارد که این امر برای پویش (اسکن) در این راستا مورد استفاده قرار میگیرد. علت این امر می‌تواند کاهش هزینههای تجهیز ناوها به رادارهای آرایه فازی باشد زیرا در صورتی که رادار قابلیت چرخش در صفحه افقی برای پوشش 360 درجه را نداشته و در راستای افقی هم با تغییر فاز امواج کار پویش را انجام دهد باید دستکم از دو رادار آرایه فازی برای پوشش تمام پیرامون ناو استفاده کرد.
بنا بر این در شرایطی که نیاز گستردهای به تجهیز ناوهای مختلف نداجا به این رادار پیشرفته و نسل جدید وجود دارد با یک رادار عصر میتوان 360 درجه پیرامون ناو را پوشش داد و با تولید هر رادار، سامانه جستجوی هوایی دوربرد یک ناو را روزآمد کرد.
پیش از این گفته شده بود که در رادار عصر از فناوری نیمه هادی در ساخت قطعات الکترونیکی استفاده خواهد شد که به کارگیری تجهیزات الکترونیکی پیشرفته نظیر سامانه‌های بهرهمند از فناوری نیمه هادیها باعث افزایش مدت زمان قابل کارکرد و کاهش چشمگیر احتمال بروز خرابی در این رادار شده، آمادگی عملیاتی و قابلیت اطمینان آن را به میزان بالایی بهبود و زمان مورد نیاز برای تعویض و تعمیر قطعات آن را نیز کاهش داده می‌دهد.
به گزارش مشرق، به دلیل استفاده از همین فناوریهای پیشرفته و پردازشگرهای دیجیتال، زیرسامانههای رادار عصر دارای حجم کمی بوده و این مزیت در ناوهای رزمی که استفاده بهینه از فضای موجود بسیار اهمیت دارد ارزشی دوچندان دارد. به علاوه این رادار توان مصرفی کمی نیز دارد که در نتیجه در صورت بروز مشکل ناو در تأمین توان الکتریکی مورد نیاز برای همه سامانهها، رادار عصر با توان مصرفی پائین خود می‌تواند به عملیاتی ماندن سامانه‌های بیشتری کمک نماید.
گفته میشود رادار عصر توانایی ردگیری اهداف سطحی را نیز دارد که با توجه به توانایی تغییر جهت امواج در راستای عمودی به صورت الکترونیکی در کسری از ثانیه محیط سطحی پیرامون ناو در جهت قرار گیری صفحه آنتن نیز پویش (اسکن) شده و اطلاعات حاصل در کنار رادارهای مخصوص جستجوی سطحی موجود در ناوها مورد استفاده قرار میگیرد.
همچنین این رادار در ردگیری سریع موشکهای کروز نیز توانمند است و می‌تواند با توجه به توان ردگیری همزمان تعداد بسیار زیادی هدف به افزایش سرعت عمل سامانه کنترل آتش و دفاع هوایی ناو کمک کند. به علاوه با توجه به تجربیات گرانقیمت نیروی دریایی ارتش از درگیری مستقیم با نیروی دریایی آمریکا در شرایط سنگین جنگ الکترونیک در سال 1367، فعالیت گستردهای برای ایجاد امکان ادامه کار رادار عصر در شرایط جنگ الکترونیک انجام شده است.
طراحی و ساخت رادار عصر و از آن مهمتر تولید آن به تعداد کافی با توجه به برخورداری از فناوریهای پیشرفته در عرصه رادار و الکترونیک علاوه بر ایجاد گامی بسیار بلند در جهت روزآمدسازی سامانه‌های راداری نیروی دریایی راهبردی پس از ساخت ناو جماران، یک خطشکنی مجدد از این نیرو در جهت تأمین تجهیزات مورد نیاز نیروهای مسلح است.
بنابر این رادار عصر که با توجه به ویژگیهای ذاتی و عملکردی خود، سامانهای راهبردی محسوب میشود راه را برای عملیاتی شدن این نوع رادارها در سامانه‌های موشکی مانند باور-373 علاوه بر سامانه‌های رعد و صیاد-2 نیز هموارتر می کند.
رادار گاما؛ کابوس موشکهای کروز و بالستیک
10 بهمن ماه امسال خبری در خبرگزاری های داخلی منتشر شد که بر اساس آن، امیر فرزاد اسماعیلی فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء (ص) از مواضع پدافندی در استان سمنان بازدید کرده است. در این خبر برای اولین بار، نامی از رادار پیشرفته گاما و عملیاتی شدن آن در ایران، منتشر شد.
اما این رادار چیست و چه تاثیری بر توان پدافند هوایی ایران دارد؟
رادار گاما "Gamma" یکی از محصولات پیشرفته شرکت آلماز آنتنی به شمار می آید. این رادار در دو گونه DE و S1E طراحی و ساخته شده است.
موسسه مطالعاتی CSIS در گزارشی مربوط به سال 2010 درباره وضعیت ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس در حوزه های گوناگون از جمله نظامی اشاره ای به برنامه ایران برای در اختیار داشتن گونه DE این رادار مطرح کرده است. بر اساس این پیش فرض، به معرفی توانایی های این گونه از رادار گاما خواهیم پرداخت.
سامانه
"Gamma DE" یک مجموع راداری آرایه فازی فعال سه بعدی "UHF" در باند "L"
است که وظیفه جستجو و کشف اهداف هوایی شامل پرنده های بال ثابت با سطح مقطع
راداری پایین و بالگردها، موشکهای کروز و مهمات هدایت شونده و همچنین
موشکهای بالستیکی تاکتیکی کوتاه و میان برد را بر عهده دارد. این سامانه
معمولا به منظور هدایت و کمک به هواپیماهای رهگیر و یا سامانه های یکپارچه
پدافند هوایی عمل می کند.
قابلیت شناسایی اهداف با سطح مقطع راداری پایین و همچنین مقاومت بالا در برابر جنگ الکترونیک دشمن از جمله نکات مثبت این سامانه راداری به حساب می آید.
یکی از قابلیتهای پیشرفته این سامانه توانایی "کشف بدون کمک اهداف" یا "NCTR" است.
در این حالت رادار گاما با استفاده از ارتباط برقرار کردن بین نشانه های شناخته شده از هر هدف پرواز جداگانه، آنالیز امواج بازتابانده شده از اهداف گوناگون و همچنین مشخصه های خاص پروازی هر هواگرد و همچنین در مورد بالگردها با آنالیز تغییرات موجود در امواج ایجاد شده در حرکت پره های بالگردها می تواند به شناسایی آنها اقدام کند.
در
کنار سامانه راداری گاما، سیستمی برای مقابله با موشکهای ضد رادار با
عنوان "Gazetchik E" نیز ارائه می شود که وظیفه آن هشدار دادن در مورد
نزدیک شدن موشکهای ضد رادار پخش امواج گمراه کننده و فریب دادن موشکهای ضد
رادار است. همچنین سامانه های پخش کننده چف و فلیر و همچنین دودزا نیز
برای این سامانه راداری تعبیه شده است.
در منابع رسمی اعلام شده است که میزان موفقیت این سامانه دربرابر موشک های ضد رادار در حدود 85 تا 95 درصد است. این سامانه همچنین می تواند سامانه های جستجوگر الکترو اپتیک موجود در مهمات هدایت شونده را نیز از کار بیاندازد.
برد کشف هدف "Gamma DE" در برابر هدفی با سطح مقطع راداری 1 متر مربع 360 و هدفی با سطح مقطع راداری 0.13 متر مربع 250 کیلومتر اعلام شده است. البته شرکت سازنده اعلام کرده است که این رادار می تواند موشکهای بالستیک را که از ارتفاع بالا به سمت زمین می آیند را از فاصله 1111 کیلومتری شناسایی کند.
این سامانه راداری توان پوشش دادن تا ارتفاع 120 کیلومتری از سطح دریا را دارد. گاما می تواند در شرایط جوی سخت از دمای +50 تا -50 درجه سانتی گراد به عملیات بپردازد. این سامانه می تواند در رطوبت 98 درصد و بادهایی با سرعت 25 متر در ثانیه و در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا عملیات کند. کل خدمه مورد نیاز برای کار با این سامانه 5 نفر است.
سامانه "Gamma DE" و متعلقات مربوط به آن بر روی دو دستگاه کامیون حمل می شود و می تواند در مدت زمان 5 دقیقه برای کار آماده شود.
گونه کششی این رادار نیز موجود است که زمان آماده سازی آن در حدود 20 دقیقه می باشد. این سامانه راداری از یک سیستم یکپارچه تشخیص دوست از دشمن بهره می برد. بهره بردن از قابلیت آرایه فازی فعال این قابلیت را به این رادار می دهد که بتواند در زوایای مثبت و منفی 60 درجه در سمت و ارتفاع را دارد.
سامانه Gazetchik E
استقرار
این سامانه راداری در منطقه ای مانند سمنان ضمن آنکه عمق دفاعی کشورمان را
از گزند سامانه های موشکی دشمن دور می کند، توانایی انتقال این رادار به
مناطقی را می دهد که دشمن هیچگونه اشرافی از طریق سامانه های ماهواره ای
خود ندارد و گاما در کنار کاستا، نبو، مطلع، غیر و ثامن، شبکه ای مطمئن از
سیستم های راداری را در اختیار نیروهای مسلح ایران قرار می دهد که عمدتا
متحرک و با قابلیت جابجایی بالا هستند.
با این اوصاف، می توان کمی دیگر منتظر بود و با اجرای رژه باشکوه ارتش جمهوری اسلامی ایران در 29 فروردین سال آینده، نمونه های جدیدی از دستاوردهای راداری و پدافندی نیروهای مسلح کشورمان را دید و منتشر کرد.
طی هفته های اخیر، در دو عرصه مهم دریایی و پدافند هوایی، اخباری از عملیاتی شدن رادارهای جدید منتشر شده که به نظر می رسد ارتقاء قابل توجهی به توان دفاعی نیروهای مسلح ایران خواهد داد. این دو رادار شامل رادارهای عصر و گاما هستند.
رادار عصر؛ چشمان مدرن ناوشکن های ایرانی
ناوهای رزمی برای اطلاع زودهنگام از تهدیدات هوایی پیرامون خود به رادارهایی نیازمند هستند که ضمن قابل نصب بودن در فضای محدود عرشه از برد و عملکرد مناسبی نیز برخوردار باشند. این اولین حلقه از پدافند هوایی یک شناور رزمی را شکل می‌دهد که بر روی آبها ممکن است از پوشش هوایی محروم باشد و تنها با اطلاعات تولید شده توسط رادارها سامانه‌های پدافندی موشکی و توپخانهای خود را آماده نبرد میکند.
تاریخ وقایع جنگ جهانی دوم و جنگهای مختلف تا به امروز نیز اهمیت وجود هشدار زودهنگام برای نیروی دریایی را عملاً تأیید میکند.
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (نداجا) چندی پیش، از یک رادار جدید و پیشرفته رونمایی کرد که توسط متخصصان داخلی تولید شده و برای نصب روی ناوهای مختلف فعلی و آینده در نظر گرفته شده است. این رادار با نام «عصر» از نوع آرایه فازی و با آنتن مسطح بوده و از برد و عملکرد قابل توجهی برخوردار است.
فرماندهان نیروی دریایی ارتش برای اولین بار چند سال پیش در مصاحبههای خود از وجود پروژه عصر برای تولید یک رادار دیجیتال در باند S با آنتن مسطح با طول موج 8 تا 15 سانتیمتر اطلاع داده بودند که برای به کار گیری در شناورهایی در رده ناو و بالاتر در دست توسعه بوده و از عملکرد بالایی در شرایط آب و هوایی مختلف برخوردار خواهد بود.
پیش از این ناوهای بایندر و نقدی در زمان تحویل به ایران به رادار جستجوی هوایی Westinghouse SPS-6C با برد 146 کیلومتر در باند D و ناوشکنها (ناوهای محافظ) رده الوند به رادار جستجوی هوایی AWS-1 با برد 110 کیلومتر و باند E/F مجهز بودند. نمونه اول ناوشکن جماران نیز که ساخت کشورمان است به راداری مشابه AWS-1 مجهز شده بود و دومین فروند آن که با نام دماوند در ناوگان شمال نداجا به خدمت گرفته شده به رادار عصر مجهز است و به زودی نمونه رونمایی شده از رادار عصر نیز در جنوب به جای رادار فعلی روی ناو جماران نصب خواهد شد.
از سمت راست رادار ناو SPS-6C روی ناو نقدی، رادار AWS-1 روی ناو سبلان و رادار ناو جماران
به نظر می رسد با تولید رادار آرایه فازی عصر که اولین نمونه‌های آن بر روی ناوشکنهای جماران و دماوند به کار گرفته میشود امکان تجهیز ناوهای قبلی خصوصاً ناوشکنها به این رادار مدرن و کارامد نیز در آینده وجود خواهد داشت. همچنین تولیدات بعدی کشورمان مانند ناوشکن سهند و ناو بزرگ عملیاتی-آموزشی خلیج فارس نیز از مشتریان آخرین نمونه‌های رادار آرایه فازی عصر در سالهای آینده خواهند بود.
رادارهای آرایه فازی دارای توانمندیهای بالایی هستند که ناشی از به کار گیری فناوریهای جدید است. در این رادارها برای جستجو در فضای تحت پوشش، سهم عمده بجای گردش مکانیکی آنتن رادار بر عهده تغییر در زاویه انتشار امواج است. پویش بسیار سریع محیط (در حد میلی ثانیه)، مقاومت بالا علیه اقدامات ضد الکترونیک و کشف بسیار مشکل محل رادار توسط سامانه‌های الکترونیکی گیرنده و هشدار راداری دشمن از جمله مهمترین ویژگیهای عملکردی این رادارهای پیشرفته است. این رادارها دارای دو نوع اصلی فعال(اکتیو) و غیرفعال(پسیو) هستند که در نوع فعال میتوانند تا 1000 بار درثانیه تغییر فاز داده و در صورت بروز اشکال در گیرنده و فرستندهها کل رادار دچار اختلال نمی‌شود.
در واقع در این رادارها تعداد زیادی عنصر فرستنده و گیرنده در کنار یکدیگر قرار داشته و هر یک از آنها عملاً یک رادار کوچک هستند که در مجموع با عملکرد هماهنگ، قابلیتهای ویژه رادارهای آرایه فازی نظیر توانایی شاسایی همزمان صدها هدف که در فواصل و ارتفاعات مختلفی در پهنه آسمان حضور دارند را بوجود میآورند.
رادارهای آرایه فازی به دلیل عدم انتشار امواج با الگوی مشخص و تغییر فاز در کسری از ثانیه شناسائی منبع پرتو و محل رادار برای دشمن کاری بسیار مشکل خواهد بود. این قابلیت برای به تأخیر افتادن کشف محل دقیق شناور در دریا بسیار مهم و ارزشمند است این رادارها در صورت کشف شدن توسط دشمن یا اخلالهای الکترونیکی به دلیل تغییر فاز، به میزان بسیار بالائی مقاوم هستند.
رادارهای آرایه فازی قادر به هدایت چندین موشک علیه چندین هدف در زمان واحد بوده و در زمینههای گستردهای از جمله رادارهای هواشناسی، نصب بر روی جنگندهها، ناوها و رادارهای رهگیری موشکهای بالستیک قابلیت به کار گیری دارند.
تاکنون چند نمونه رادار آرایه فازی در کشور دیده یا معرفی شده است از جمله رادار 6400 المانی که چند سال پیش توسط وزیر دفاع وقت از آن صحبت شد و رادار آرایه فازی برد متوسط نجم 802 ، دو نمونه از آنها هستند.
بر اساس اعلام رسمی مسئولان، رادار عصر می‌تواند به صورت سه بعدی اهداف را ردگیری کند یعنی فاصله، زاویه و ارتفاع آنها را تعیین نماید. این رادار قابلیت ردگیری همزمان 1000 هدف را داشته و برد آن برای اهدافی با سطح مقطع راداری (RCS) 4 متر مربع در حدود 200 کیلومتر است.
رادار آرایه فازی عصر
با توجه به ظاهر رادار عصر قاعدتاً در آن، تغییر جهت امواج تنها در راستای عمودی بر مبنای تغییر فاز انجام میشود زیرا این رادار قابلیت چرخش در صفحه افقی را دارد که این امر برای پویش (اسکن) در این راستا مورد استفاده قرار میگیرد. علت این امر می‌تواند کاهش هزینههای تجهیز ناوها به رادارهای آرایه فازی باشد زیرا در صورتی که رادار قابلیت چرخش در صفحه افقی برای پوشش 360 درجه را نداشته و در راستای افقی هم با تغییر فاز امواج کار پویش را انجام دهد باید دستکم از دو رادار آرایه فازی برای پوشش تمام پیرامون ناو استفاده کرد.
بنا بر این در شرایطی که نیاز گستردهای به تجهیز ناوهای مختلف نداجا به این رادار پیشرفته و نسل جدید وجود دارد با یک رادار عصر میتوان 360 درجه پیرامون ناو را پوشش داد و با تولید هر رادار، سامانه جستجوی هوایی دوربرد یک ناو را روزآمد کرد.
پیش از این گفته شده بود که در رادار عصر از فناوری نیمه هادی در ساخت قطعات الکترونیکی استفاده خواهد شد که به کارگیری تجهیزات الکترونیکی پیشرفته نظیر سامانه‌های بهرهمند از فناوری نیمه هادیها باعث افزایش مدت زمان قابل کارکرد و کاهش چشمگیر احتمال بروز خرابی در این رادار شده، آمادگی عملیاتی و قابلیت اطمینان آن را به میزان بالایی بهبود و زمان مورد نیاز برای تعویض و تعمیر قطعات آن را نیز کاهش داده می‌دهد.
به گزارش مشرق، به دلیل استفاده از همین فناوریهای پیشرفته و پردازشگرهای دیجیتال، زیرسامانههای رادار عصر دارای حجم کمی بوده و این مزیت در ناوهای رزمی که استفاده بهینه از فضای موجود بسیار اهمیت دارد ارزشی دوچندان دارد. به علاوه این رادار توان مصرفی کمی نیز دارد که در نتیجه در صورت بروز مشکل ناو در تأمین توان الکتریکی مورد نیاز برای همه سامانهها، رادار عصر با توان مصرفی پائین خود می‌تواند به عملیاتی ماندن سامانه‌های بیشتری کمک نماید.
سامانه‌های کنترل و مشاهده وضعیت اهداف و عملکرد رادار عصر
این
رادار که محصول ارزشمندی از سازمان جهاد خودکفایی نیروی دریایی ارتش است
قابلیت به کارگیری در سواحل را نیز دارد که برای این منظور با توجه به عدم
محدودیت فضا در پایگاه‌های ساحلی، نمونه‌های توسعه یافته از رادار عصر با
آنتن بزرگتر و در نتیجه برد بیشتر از نظر عملیاتی مفیدتر خواهد بود. لازم
به ذکر است فاصله سواحل ایران از کشورهای حاشیه خلیج فارس در بسیاری از
مناطق کمی بیش از 200 کیلومتر است و رادار عصر با همین کارایی فعلی هم پوشش
قابل توجهی در عرض خلیج فارس که محل استقرار بخش قابل توجهی از یگان های
دریایی امریکاست خواهد داشت.گفته میشود رادار عصر توانایی ردگیری اهداف سطحی را نیز دارد که با توجه به توانایی تغییر جهت امواج در راستای عمودی به صورت الکترونیکی در کسری از ثانیه محیط سطحی پیرامون ناو در جهت قرار گیری صفحه آنتن نیز پویش (اسکن) شده و اطلاعات حاصل در کنار رادارهای مخصوص جستجوی سطحی موجود در ناوها مورد استفاده قرار میگیرد.
رادار عصر روی ناو دماوند (دومین فروند از رده جماران)
همچنین این رادار در ردگیری سریع موشکهای کروز نیز توانمند است و می‌تواند با توجه به توان ردگیری همزمان تعداد بسیار زیادی هدف به افزایش سرعت عمل سامانه کنترل آتش و دفاع هوایی ناو کمک کند. به علاوه با توجه به تجربیات گرانقیمت نیروی دریایی ارتش از درگیری مستقیم با نیروی دریایی آمریکا در شرایط سنگین جنگ الکترونیک در سال 1367، فعالیت گستردهای برای ایجاد امکان ادامه کار رادار عصر در شرایط جنگ الکترونیک انجام شده است.
طراحی و ساخت رادار عصر و از آن مهمتر تولید آن به تعداد کافی با توجه به برخورداری از فناوریهای پیشرفته در عرصه رادار و الکترونیک علاوه بر ایجاد گامی بسیار بلند در جهت روزآمدسازی سامانه‌های راداری نیروی دریایی راهبردی پس از ساخت ناو جماران، یک خطشکنی مجدد از این نیرو در جهت تأمین تجهیزات مورد نیاز نیروهای مسلح است.
بنابر این رادار عصر که با توجه به ویژگیهای ذاتی و عملکردی خود، سامانهای راهبردی محسوب میشود راه را برای عملیاتی شدن این نوع رادارها در سامانه‌های موشکی مانند باور-373 علاوه بر سامانه‌های رعد و صیاد-2 نیز هموارتر می کند.
رادار گاما؛ کابوس موشکهای کروز و بالستیک
10 بهمن ماه امسال خبری در خبرگزاری های داخلی منتشر شد که بر اساس آن، امیر فرزاد اسماعیلی فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء (ص) از مواضع پدافندی در استان سمنان بازدید کرده است. در این خبر برای اولین بار، نامی از رادار پیشرفته گاما و عملیاتی شدن آن در ایران، منتشر شد.
اما این رادار چیست و چه تاثیری بر توان پدافند هوایی ایران دارد؟
رادار گاما "Gamma" یکی از محصولات پیشرفته شرکت آلماز آنتنی به شمار می آید. این رادار در دو گونه DE و S1E طراحی و ساخته شده است.
موسسه مطالعاتی CSIS در گزارشی مربوط به سال 2010 درباره وضعیت ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس در حوزه های گوناگون از جمله نظامی اشاره ای به برنامه ایران برای در اختیار داشتن گونه DE این رادار مطرح کرده است. بر اساس این پیش فرض، به معرفی توانایی های این گونه از رادار گاما خواهیم پرداخت.
قابلیت شناسایی اهداف با سطح مقطع راداری پایین و همچنین مقاومت بالا در برابر جنگ الکترونیک دشمن از جمله نکات مثبت این سامانه راداری به حساب می آید.
یکی از قابلیتهای پیشرفته این سامانه توانایی "کشف بدون کمک اهداف" یا "NCTR" است.
در این حالت رادار گاما با استفاده از ارتباط برقرار کردن بین نشانه های شناخته شده از هر هدف پرواز جداگانه، آنالیز امواج بازتابانده شده از اهداف گوناگون و همچنین مشخصه های خاص پروازی هر هواگرد و همچنین در مورد بالگردها با آنالیز تغییرات موجود در امواج ایجاد شده در حرکت پره های بالگردها می تواند به شناسایی آنها اقدام کند.
در منابع رسمی اعلام شده است که میزان موفقیت این سامانه دربرابر موشک های ضد رادار در حدود 85 تا 95 درصد است. این سامانه همچنین می تواند سامانه های جستجوگر الکترو اپتیک موجود در مهمات هدایت شونده را نیز از کار بیاندازد.
برد کشف هدف "Gamma DE" در برابر هدفی با سطح مقطع راداری 1 متر مربع 360 و هدفی با سطح مقطع راداری 0.13 متر مربع 250 کیلومتر اعلام شده است. البته شرکت سازنده اعلام کرده است که این رادار می تواند موشکهای بالستیک را که از ارتفاع بالا به سمت زمین می آیند را از فاصله 1111 کیلومتری شناسایی کند.
این سامانه راداری توان پوشش دادن تا ارتفاع 120 کیلومتری از سطح دریا را دارد. گاما می تواند در شرایط جوی سخت از دمای +50 تا -50 درجه سانتی گراد به عملیات بپردازد. این سامانه می تواند در رطوبت 98 درصد و بادهایی با سرعت 25 متر در ثانیه و در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا عملیات کند. کل خدمه مورد نیاز برای کار با این سامانه 5 نفر است.
سامانه "Gamma DE" و متعلقات مربوط به آن بر روی دو دستگاه کامیون حمل می شود و می تواند در مدت زمان 5 دقیقه برای کار آماده شود.
گونه کششی این رادار نیز موجود است که زمان آماده سازی آن در حدود 20 دقیقه می باشد. این سامانه راداری از یک سیستم یکپارچه تشخیص دوست از دشمن بهره می برد. بهره بردن از قابلیت آرایه فازی فعال این قابلیت را به این رادار می دهد که بتواند در زوایای مثبت و منفی 60 درجه در سمت و ارتفاع را دارد.
سامانه Gazetchik E
با این اوصاف، می توان کمی دیگر منتظر بود و با اجرای رژه باشکوه ارتش جمهوری اسلامی ایران در 29 فروردین سال آینده، نمونه های جدیدی از دستاوردهای راداری و پدافندی نیروهای مسلح کشورمان را دید و منتشر کرد.
صحنه آسمان تل‌آویو تغییر خواهد کرد
صحنه آسمان تل‌آویو تغییر خواهد کرد
موسس برنامه موشکی رژیم صهیونیستی ضمن تاکید بر اینکه جنگ آینده با حزب الله صحنه آسمان تل‌آویو را تغییر خواهد داد تصریح کرد این حزب موشکهای «ام 600» را با سامانه نشانه روی و مکان یابی در اختیار دارد.
به گزارش مشرق به نقل از فارس، «عوزی رابی» بنیان‌گذار برنامه موشکی در وزارت جنگ رژیم صهیونیستی در مورد مؤثر بودن قدرت موشکی حزب الله هشدار داد و از احتمال تبدیل شدن این موشک‌ها از یک تهدید تاکتیکی به یک تهدید استراتژیک خبر داد.
وی همچنین از انبار موشکی بزرگ که حزب الله در اختیار دارد صحبت کرد و آن را فراوان و دقیق و باقدرت نشانه روی توصیف و تصریح کرد که این حزب در حال دست یابی به یک موشک بالستیک دور برد با توان نشانه روی است.
عوزی رابی تصریح کرد: انبار موشکی که حزب الله و سوریه در اختیار دارند عبارت است از هزاران موشک سنگین و سبک و تاکید کرد که این خبر بدی است و خبر بدتر این است که تلاش‌هایی وجود دارد که این موشک‌ها به موشکهای هوشمند تبدیل شود.
رابی به موفقیت‌های ایران در زمینه ساخت موشک اشاره و مثال‌هایی را در این زمینه ذکر کرد؛ «از جمله آنها موشک زلزال 2 است که در زمره موشکهای دارای توانایی نشانه روی به حساب می‌آید و افزود که نسل سوم این موشک‌ها به دو سامانه نشانه روی و مکان یابی مجهز است.
این مقام رژیم صهیونیستی تاکید کرد که سوری‌ها نیز توان دست یابی به این تکنولوژی، سوار کردن آن بر روی موشکهای ام 600 و تبدیل آن به موشکهای با قدرت نشانه روی را دارند و احتمال داد که حزب الله نیز به این توان موشکی دست پیدا کرده باشد.
وی در مورد جنگ آینده بر مبنای اطلاعات که در اختیار داشت گفت: «هر تهاجمی با موشک ام 600 علیه وزارت دفاع یا مقر ستاد کل ارتش در تل آویو موجب تخریب نیمی از این مکان‌ها خواهد شد و می‌تواند صحنه آسمان تل آویو را تغییر دهد.»
اسرائیل موشک جدید "آرو-3" را آزمایش کرد
اسرائیل موشک جدید "آرو-3" را آزمایش کرد
هر مجموعه از سیستم موشکی آرو، شامل 4 یا 8 لانچر (پرتابگر) موشک است هر لانچر نیز شامل شش فروند موشک آماده شلیک است.
به این مطلب امتیاز دهید
2
4
0 نظر
به گزارش سرویس بین الملل جام نیوز، خبرگزاری رویترز خبر داد که سرائیل موشک رهگیر به روز شده آرو را به آزمایش گذاشت.
بنا بر این گزارش، هر چند این موشک هیچ هدفی را رهگیری نکرده اما رژیم صهیونیستی مدعی شده که این آزمایش موفقیت آمیز بوده است. این دومین آزمایش موشک آرو ظرف یک دهه اخیر محسوب می شود.
آرو، یک سیستم ضد موشکهای بالستیک است که برای اولین در تاریخ 7 نوامبر 2002 به نمایش گذاشته شد. در فوریه 2003، IAI (صنایع هوافضای اسرائیل) قراردادی را با شرکت بوئینگ منعقد کرد. طبق این قرارداد شرکت بوئینگ متعهد می شد اجزای الکترونیکی حساس سیستم آرو را در ایالات متحده تولید کند.
بوئینگ همچنین متعهد شد تا حدود 50 درصد قطعات و اجزای موشک را در ایالات متحده تولید نماید. شرکت بوئینگ اجزای گوناگونی از سیستم موشک را تولید کرد. بدین جهت همزمان از همکاری 150 کمپانی آمریکایی نیز جهت تولید نهایی موشک بهره گرفت. IAI نیز عهده دار شد تا مونتاژ و جمع آوری نهایی قطعات منفصله موشکهای ارسال از سوی ایالات متحده را انجام دهد.
بر اساس این گزارش، هر مجموعه از سیستم موشکی آرو، شامل 4 یا 8 لانچر (پرتابگر) موشک است هر لانچر نیز شامل شش فروند موشک آماده شلیک است.